eISSN: 2543-6627
ISSN: 2450-9167
Reumatologia News
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
NOWOŚĆ
Portal dla reumatologów!
www.ereumatologia.pl
1/2018
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Z portalu E-Reumatologia.pl

Data publikacji online: 2018/07/17

Hipergammaglobulinemia i hipokomplementemia czynnikami ryzyka rozwoju zespołu Sjögrena

Według analizy danych pochodzących z międzynarodowego rejestru SICCA (The Sjögren’s International Collaborative Clinical Alliance) u osób, które nie spełniały kryteriów rozpoznania zespołu Sjögrena, a u których obserwowano hipokomplementemię i hipergammaglobulinemię, zespół ten rozwijał się w 2–3-letniej obserwacji.
Do analizy włączono osoby z ustalonym rozpoznaniem zespołu Sjögrena lub mające co najmniej jedną obiektywną cechę zespołu Sjögrena (deficyt wydzielania łez i śliny, zmiany histopatologiczne o typie focal lymphocytic sialadenitis dotyczące gruczołów ślinowych mniejszych oraz cechy serologiczne – nosiciele przeciwciał anty-SSA/SSB). Po 2–3 latach badanych (n = 771) ponownie poddano ocenie klinicznej pod kątem obrazu klinicznego oraz weryfikacji rozpoznania zespołu Sjögrena. U 93% i 89% badanych, którzy wyjściowo spełniali kryteria klasyfikacyjne zespołu Sjögrena wg odpowiednio ACR 2012 i ACR/EULAR 2016, podtrzymano rozpoznanie. Spośród tych, którzy nie spełniali wyjściowo wspomnianych kryteriów, odpowiednio 9% i 8% w ponownej ocenie po 2–3 latach kryteria te spełniło. Główną przyczyną progresji w kierunku spełniającego kryteria klasyfikacyjne zespołu Sjögrena były zmiany w bioptacie śliniaki wargowej oraz dotyczące oceny OSS (ocular staining score). Spośród tych, którzy wyjściowo nie spełniali kryteriów zespołu Sjögrena, u osób z hipergammaglobulinemią (IgG > 1,445 mg/dl) i hipokomplementemią (C4 < 16 mg/dl) występowało odpowiednio 4- i 6-krotnie większe ryzyko progresji do zespołu Sjögrena (rozpoznanie wg kryteriów klasyfikacyjnych ACR). Wśród badanych poddanych obserwacji ogólna częstość występowania chłoniaka wyniosła 0,5%. Częstość ta odbiega od wcześniej raportowanych danych (4–12%), co autorzy tłumaczą szczególną populacją (często pacjenci z „pogranicza rozpoznania”, z niską aktywnością choroby) oraz krótkim okresem obserwacji.

Źródło: Shiboski CH, Baer AN, Shiboski SC, et al. Natural History and Predictors of Progression to Sjögren’s Syndrome Among Participants of the Sjögren’s International Collaborative Clinical Alliance Registry. Arthritis Care Res (Hoboken) 2018; 70: 284-294.

U dzieci matek chorujących na toczeń występuje większe ryzyko rozwoju chorób alergicznych

Wyniki badania obserwacyjnego Couture i wsp. wskazują, że dzieci urodzone przez matki chorujące na toczeń rumieniowaty układowy (TRU) częściej...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.