Zaburzenia erekcji - fizjologia, epidemiologia, patofizjologia, diagnostyka i leczenie

W artykule omówiono podstawowe zagadnienia dotyczące problemu zaburzeń erekcji, poczynając od anatomii i fizjologii prącia, poprzez epidemiologię i diagnostykę, a kończąc na przedstawieniu strategii postępowania leczniczego.









Fizjologia wzwodu prącia


Wzwodem (erectio) nazywamy stan powiększenia i usztywnienia prącia umożliwiający spółkowanie. Prącie utworzone jest z 2 ciał jamistych i ciała gąbczastego. Trzon prącia stanowią ciała jamiste (ryc. 1.)

Stopień usztywnienia prącia zależny jest od wypełnienia zatok ciał jamistych. Reakcja mięśniówki gładkiej ścian zatok jamistych jest odpowiedzią na stopień pobudzenia autonomicznego układu nerwowego. Pobudzenie receptora adrenergicznego powoduje skurcz mięśniówki, pobudzenie zaś receptora nieadrenergicznego, niecholinergicznego (nonA, nonACh) – jej rozkurcz. Receptory ACh modulują działanie powyższych układów neuroefektorowych, z reguły wzmagając rozkurcz komórek mięśni gładkich. Miejscowa regulacja stężeń mediatorów odgrywa najistotniejszą rolę w indukowaniu wzwodu prącia. Wiadomo obecnie, iż najważniejszą rolę wśród mediatorów pochodzenia śródbłonkowego odgrywa tlenek azotu (NO).



Fazy wzwodu



- Faza spoczynku, w której dopływ krwi tętniczej równoważony jest przez odpływ, objętość ciał jamistych pozostaje stała (ok. 8 ml).

- Faza obrzmienia (tumescentia), gdzie dopływ krwi na skutek rozkurczu tętniczek doprowadzających i wiotczenia ciał jamistych przeważa nad odpływem, dochodzi do zamknięcia ścian naczyń żylnych pomiędzy osłonkami prącia (venoocclusive mechanism) i tym samym znacznego utrudnienia odpływu żylnego.

- Faza usztywnienia (rigiditas), w której utrzymywana jest stała objętość ok. 80–150 ml (10–20-krotnie przekraczając objętość spoczynkową).

- Faza wiotczenia (detumescentia), gdy odpływ żylny przewyższa napływ krwi do ciał jamistych.



Epidemiologia zaburzeń erekcji


Zaburzeniami wzwodu (erectile dysfunction – ED) nazywamy niemożność uzyskania bądź utrzymania wzwodu w stopniu wystarczającym do osiągnięcia satysfakcji seksualnej (definicja wg National Health Institute – Consensus Panel on Impotence 1992). Termin ten wyjaśnia istotę problemu, jest zrozumiały dla chorego i...


View full text...