Zaburzenia lipidowe
Miejsce ezetimibu we współczesnej terapii hipolipemicznej

Ezetimib jest przedstawicielem nowej klasy leków hipolipemicznych, inhibitorów wchłaniania cholesterolu z przewodu pokarmowego, głównie zalecanym w terapii skojarzonej ze statyną. Wykazano, że zmiana leczenia polegająca na dodaniu ezetimibu do statyny powoduje silniejszą redukcję stężenia cholesterolu LDL (LDL-C) niż podwojenie początkowej dawki jakiejkolwiek statyny. W badaniach z randomizacją z zastosowaniem ezetimibu udowodniono wysoką skuteczność hipolipemiczną oraz korzystny profil bezpieczeństwa terapii skojarzonej w grupie pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią, niewydolnością nerek, cukrzycą typu 2, zespołem metabolicznym, wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym i ostrym zespołem wieńcowym (OZW). We wszystkich tych badaniach w grupie pacjentów leczonych terapią skojarzoną znacznie częściej uzyskiwano docelowe, optymalne stężenie LDL-C (< 70 mg/dl), a także większą redukcję stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu nie-HDL, trójglicerydów, apoB. Na razie nie ma jednoznacznych dowodów na jego właściwości plejotropowe. Wciąż czekamy z niecierpliwością na zakończenie badania IMRPOVE-IT, którego celem jest ocena wpływu leczenia preparatem złożonym z simwastatyny i ezetimibu oraz simwastatyną w monoterapii na częstość występowania złożonych punktów końcowych, w tym zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych, poważnych incydentów wieńcowych oraz udarów niezakończonych zgonem u ponad 11 tys. pacjentów po przebytym OZW.