Zaburzenia 			lipidowe u pacjentów z chorobami 		układu sercowo-naczyniowego. Część I: leczenie statynami

Marek Kośmicki

ISSN: 1505-8409

Przewodnik Lekarza/Guide for GPs

Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac

Wyszukiwanie

2/2000
vol. 3

Poleć ten artykuł:

Wyślij znajomemu

Skopiuj link:

Udostępnij:

streszczenie artykułu:

Zaburzenia lipidowe u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego. Część I: leczenie statynami

Marek Kośmicki

Przew Lek 2000, 2, 35-46

Data publikacji online: 2003/12/18

Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie

W prezentowanej pracy przedstawiono sposoby zwalczania jednego z głównych czynników ryzyka miażdżycy, jakim jest podwyższony poziom cholesterolu w surowicy krwi. Do czynników tych należą również inne zaburzenia lipidowe.
W sposób szczególny omówiono problemy terapii hipolipemizującej statynami u pacjentów ze schorzeniami układu sercowo-naczyniowego, a przede wszystkim z chorobą niedokrwienną serca.

Zwalczanie czynników ryzyka występowania choroby wieńcowej i zawału serca należy do podstawowych zadań lekarza zajmującego się całokształtem stanu zdrowia swoich pacjentów. Część czynników ryzyka nie podlega zmianie. Należą do nich:
– zaawansowany wiek,
– płeć męska,
– uwarunkowania rodzinne pacjenta.
Natomiast inne liczne czynniki potencjalnie poddają się zmianie i dlatego należy je oszacować jak najwcześniej u chorego z podejrzeniem choroby niedokrwiennej serca i przeciwdziałać im. Działania lekarza w tym kierunku przedstawiono w tab. 1.

Zaburzenia lipidowe

Do zaburzeń lipidowych (dyslipoproteinemii lub dyslipidemii) zalicza się:

– hipercholesterolemię (podwyższone stężenie w surowicy krwi cholesterolu całkowitego – ang. total cholesterol, TC oraz jego frakcji LDL – low-density lipoproteins),

– hipertriglicerydemię (podwyższony poziom triglicerydów TG),

– zespół chylomikronemii,

– hiperlipidemię mieszaną (podwyższone stężenie TC, LDL i TG),

– dysbetalipoproteinemię, czyli chorobę remnantów,

– niskie stężenie cholesterolu HDL (high-density lipoproteins) – hipoalfalipoproteinemię i podwyższone poziomy lipoproteiny (a) – lp (a).
Do zaburzeń lipidowych włącza się również: duży odsetek w osoczu nieprawidłowych cząstek LDL (małe, gęste LDL) oraz nasiloną i przedłużoną lipemię poposiłkową [por. Szostak WB, Cybulska B. Dyslipidemie. Część 1. Lipidowe czynniki ryzyka miażdżycy. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa, 1998].

Podwyższone stężenie TC oraz jego frakcji LDL stanowią najważniejsze czynniki ryzyka choroby wieńcowej wśród wszystkich zaburzeń lipidowych. Uważa się, że wartościami pożądanymi, poniżej...

Pełna treść artykułu...