Zaburzenia odżywiania - jadłowstręt psychiczny i bulimia

Zaburzenia odżywiania: jadłowstręt psychiczny i bulimia to dwa zaburzenia emocjonalne, które poważnie zagrażają zdrowiu fizycznemu, a nawet życiu dziewcząt i młodych kobiet oraz dezorganizują ich funkcjonowanie psychospołeczne. Śmiertelność w jadłowstręcie psychicznym sięga
10 proc., a ostatnio coraz częściej pojawiają się doniesienia o przypadkach zgonów w przebiegu bulimii. Pacjentki cierpiące na oba typy zaburzeń odżywiania się, w początkowym okresie choroby często trafiają do lekarzy rodzinnych, lekarzy opieki podstawowej, internistów i endokrynologów, a dopiero później do psychiatrów i psychologów.






Jadłowstręt psychiczny
(anorexia nervosa)

Najbardziej charakterystycznym objawem jadłowstrętu psychicznego jest uporczywe dążenie do zmniejszenia masy ciała. Pacjentki nie zaprzestają się odchudzać nawet wtedy, kiedy są poważnie wyniszczone fizycznie, a spadek wagi jest znacznie większy niż początkowo planowany.

Największa zapadalność na jadłowstręt psychiczny przypada na okres pomiędzy 13-14 rokiem życia oraz pomiędzy 17-25 rokiem życia. Nie można jednak zapominać, że na jadłowstręt psychiczny chorują już
5–6-letnie dzieci, a także kobiety w okresie menopauzy. Jakkolwiek ocena rozpowszechnienia jadłowstrętu psychicznego jest bardzo trudna, najczęściej przytaczane dane wskazują, że na to zaburzenie cierpi ok. 1 proc. dziewcząt w wieku szkolnym.


Etiologia

Mimo licznych badań, przyczyny jadłowstrętu psychicznego pozostają niejasne. Większość badaczy przyjmuje wieloczynnikowy model tego zaburzenia, na który składają się czynniki indywidualne, rodzinne i społeczno-kulturowe.

Czynniki indywidualne – to nie do końca poznane zaburzenia neuroprzekaźnictwa, funkcjonowania osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, zaburzenia w indywidualnym rozwoju emocjonalnym (problemy z akceptacją własnej kobiecości, seksualności, lęk przed dorosłością i samodzielnością).

Czynniki rodzinne są związane z całym systemem rodzinnym, w tym także z trudnościami pacjentki w pokonaniu zadań fazy cyklu życia rodziny, jaką jest dorastanie, a przede wszystkim zakończenie procesu separacji. Trudność ta może wynikać nie tylko z aktualnej struktury rodziny, ale także z przekazów wielopokoleniowych na temat świata, samodzielności, a zwłaszcza niezależności i roli...


View full text...