Zakażenia grzybicze skóry i błon śluzowych – nowoczesne leczenie

W ostatnich latach notowany jest znaczny wzrost częstości zakażeń grzybiczych na świecie. Narastająca liczba grzybic przyczynia się do poszukiwania coraz skuteczniejszych leków oraz wprowadzania pewniejszych, udoskonalonych metod terapii. Dzięki temu lekarz ma obecnie do swojej dyspozycji wiele związków i preparatów o silnie wyrażonej aktywności przeciwgrzybiczej. Aktualnie dostępne są leki zarówno o działaniu miejscowym, jak i ogólnym. Znajomość ich zalet, wskazań i ograniczeń zastosowania stanowi niezbędną podstawę nowoczesnej terapii przeciwgrzybiczej.




Przyjmuje się, że ostatnio zakażenia grzybicze występują u ok. 10–20 proc. populacji [7]. Przez długi czas rozwój środków przeciwgrzybiczych przebiegał w cieniu badań nad lekami przeciwbakteryjnymi [6]. Teraz dokonał się jednak duży postęp w lecznictwie grzybic. Lekarz obecnie dyspouje wieloma preparatami o mniejszej lub silnie wyrażonej aktywności przeciwgrzybiczej, zarówno miejscowej, jak i ogólnej. Wiele z nich odznacza się szerokim zakresem działania, wysoką skutecznością i bezpieczeństwem stosowania.


Stosowane środki przeciwgrzybicze obejmują bardzo wiele różnorodnych leków. Są wśród nich preparaty wprowadzone w ostatnich latach oraz leki starsze, używane niekiedy jako środki uzupełniające. Mechanizm działania najnowszych leków polega głównie na ich wpływie na ścianę komórkową grzyba bądź na syntezę jego kwasów nukleinowych lub wpływie na organelle komórkowe [15].
Leczenie może być ogólne, ogólne i miejscowe oraz wyłącznie miejscowe. Przy stosowaniu tych metod konieczna jest znajomość mechanizmu działania leków, ich zalet i ograniczeń stosowania oraz objawów niepożądanych. Opublikowano wiele klasyfikacji leków przeciwgrzybiczych [4, 5, 8, 12, 14, 24]. Bardzo przydatny i przejrzysty jest podział Maleszki i Barana [15], którzy podzielili specyfiki przeciwgrzybicze na:
- antyseptyki przeciwgrzybicze,
- antybiotyki przeciwgrzybicze,
- chemioterapeutyki przeciwgrzybicze.

Z dużej liczby leków przeciwgrzybiczych omówione zostaną te, które w nowoczesnej terapii stosowane są najczęściej.

Antybiotyki
Antybiotyki polienowe
Amfoterycyna B (Amphotericin B)
Amfoterycyna B wyizolowana została z promieniowca Streptomyces nodosus. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie i w bardzo niewielkim stopniu wchłania się z...


Pełna treść artykułu...