Zakażenia układu moczowego: aspekt epidemiologiczno-kliniczny

Zakażenia układu moczowego są jednym z najczęstszych zakażeń dotyczących pacjentów ambulatoryjnych oraz szpitalnych. Uważa się, że dotyczy 150 milionów ludzi rocznie i może ono przebiegać w postaci bezobjawowej infekcji lub zakażeń o różnym przebiegu i umiejscowieniu. Chorzy zwykle zgłaszają się z objawami dyzurii lub zwiększoną częstością oddawania moczu. Zakażenia układu moczowego można podzielić na zakażenia dolnego i górnego odcinka dróg moczowych, a najczęstszymi czynnikami etiologicznymi są pałeczki z rzędu Enterobacterales, takie jak Escherichia coli, Proteus spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp. bądź ziarenkowce Gram-dodatnie Enterococcus spp., Streptococcus agalactiae, Staphylococcus saphrophyticus. Choroby układu moczowego stanowią duże obciążenie dla zdrowia publicznego, a także znacznie wpływają na jakość życia osób, u których one wystąpiły. Przy wyborze antybiotyku i dawkowania powinno uwzględnić się stan zdrowia pacjenta, skuteczność leku wraz z jego działaniami niepożądanymi.

Urinary tract infections are one of the most common infections affecting outpatients and hospital patients. They are believed to affect 150 million people annually and can present as an asymptomatic infection or infections of varying course and location. Patients most often present with symptoms of dysuria or increased frequency of urination. Urinary tract infections can be divided into lower and upper urinary tract infections, and the most common aetiological agents are Enterobacterales bacilli such as: Escherichia coli, Proteus spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp., and Gram-positive cocci Enterococcus spp., Streptococcus agalactiae, and Staphylococcus saphrophyticus. Urinary tract diseases are a major public health burden, and significantly affect the quality of life of affected individuals. The choice of antibiotic and dosage should take into account the patient’s health status, the effectiveness of the drug, along with its side effects.