Zakażenia układu oddechowego wywołane bakteriami atypowymi

Już w XX w. zaobserwowano przypadki zapaleń płuc i zakażeń o nietypowym przebiegu, co doprowadziło do odkrycia bakterii rozwijających się wewnątrz komórek: Mycoplasma pneumoniae, Chlamydophila pneumoniae, Legionella pneumophila. Pierwsze przypadki nietypowych zapaleń płuc opisał w 1938 r. dr Hobart Reimann z Jefferson Medical College z Filadelfii. Pięć lat później Osler R. Peterson wykazał w badaniach laboratoryjnych obecność charakterystycznych zimnych aglutynin w surowicy w tej grupie chorych. W 1944 r. Monroe D. Eaton odkrył patogen odpowiedzialny za nietypowe zakażenia, nazwany początkowo od nazwiska odkrywcy czynnikiem Eatona. Nazwa bakterii Mycoplasma pneumoniae jest stosowana od 1961 r. Bakteria Chlamydophila (Chlamydia) pneumoniae została po raz pierwszy wyizolowana na Tajwanie w 1965 r. od dziecka chorego na jaglicę. Oznaczono wówczas ten patogen symbolem TW-183. Natomiast J. Thomas Grayston, prowadząc badania nad tą bakterią, oznaczył ją w 1983 r. symbolem AR-39. Od 2002 r. zaklasyfikowano Chlamydophila pneumoniae do rodzaju Chlamydia pneumoniae, gatunku chlamydii.

W 1978 r. odkryto bakterię, pałeczkę Legionella pneumophila, odpowiedzialną za tzw. chorobę legionistów, której pierwsze przypadki zaobserwowano dwa lata wcześ­niej. W hotelu Bellevue Stratford w Filadelfii 221 osób zapadło wówczas na nieznaną, ciężką chorobę układu oddechowego. Wśród nich było 180 weteranów wojennych (stąd nazwa „choroba legionistów”). Niestety, zakażenie spowodowało śmierć aż 34 chorych. Kolejne ogniska choroby wystąpiły w 1985 r. w Wielkiej Brytanii. Spośród 175 chorych przyjętych do szpitala z objawami ze strony układu oddechowego zmarły również 34 osoby. ródłem infekcji były wieże chłodnicze szpitala. W Ho­landii w 1999 r. źródłem infekcji okazały się natomiast nawilżacze powietrza na wystawie kwiatów. Ogniska zakażenia zaobserwowano także w Australii w 2000 r., Hiszpanii w 2001 r., Wielkiej Brytanii w 2002 r. i Norwegii w 2005 r.

Gorączka Q została opisana po raz pierwszy przez Edwarda Holbrooka Derricka w 1937 r., gdy choroba o nieznanej wówczas etiologii wystąpiła wśród pracow­ników rzeźni. Rok później Frank Macfarlane Burnet i Mavis Freeman odkryli czynnik etiologiczny tej choroby odzwierzęcej, który nazwali Coxiella burnetii, a chorobę wywołaną tym patogenem – riketsjozą. Obecnie za-palenie płuc, wywołane Coxiella burnetii, zalicza się do zakażeń wywołanych bakteriami atypowymi.

Atypowość zakażenia charakteryzuje...


Pełna treść artykułu...