Zależności pomiędzy fenotypem dziąsła, morfotypem kości a występowaniem recesji dziąseł przy dolnych zębach siecznych i kłach – badanie wiązką stożkową z wykorzystaniem tomografii komputerowej

Przedni obszar żuchwy ma kluczowe znaczenie w planowaniu leczenia ortodontycznego.

Cel
Celem badania była ocena zależności pomiędzy fenotypem przyzębia zębów siecznych i kłów w żuchwie a występowaniem recesji dziąseł.

Materiał i metody
W badaniu wzięło udział 35 pacjentów w wieku 26,42 (±8,02). Klinicznie oceniano wysokość recesji dziąseł (GRH), grubość dziąsła (GT) i szerokość tkanki skeratynizowanej (KTW) przy dolnych zębach siecznych i kłach. Do oceny morfologii kości wykorzystano tomografię komputerową wiązką stożkową. Oceniono odległość od połączenia szkliwno-cementowego (CEJ) do brzegu kości wyrostka zębodołowego po stronie policzkowej i językowej (CEJ: ALV CR B B/L) oraz grubość blaszki kostnej na poziomie wierzchołków korzeni zębów (BTHB/L APEX), w połowie długości korzeni (BTHB/L ½) oraz na szczycie wyrostka (BTHB/L MAX).

Wyniki
Recesje dziąseł występowały w przypadku 44 zębów (20,95%), w tym 30 zębów siecznych (21,43%) i 14 kłów (20,00%). W większości zębów tkanki wykazywały cechy typowe dla cienkiego fenotypu. Zaobserwowano istotne korelacje pomiędzy ocenianymi parametrami tkanek miękkich i twardych. Po dostosowaniu do wieku pacjentów, płci i nawyków w zakresie higieny jamy ustnej stwierdzono istotne statystycznie zależności pomiędzy występowaniem recesji dziąseł a KTW zarówno dla zębów siecznych i kłów, jak również pomiędzy recesjami a odległością CEJ:ALV CR BL przy zębach siecznych.

Wnioski
Recesje dziąseł przy zębach siecznych i kłach w żuchwie występują częściej w przypadku zębów z wąską strefą dziąsła zrogowaciałego i dehiscencji kości wyrostka zębodołowego. W związku z tym powyższe parametry należy dokładnie ocenić i uwzględnić podczas planowania leczenia ortodontycznego.



Mandibular anterior region is crucial in orthodontic treatment planning.

Aim
The aim of this study was to assess relationships between periodontal phenotype of mandibular incisors and canines and gingival recession occurrence.

Material and methods
35 patients aged 26,42 (±8,02) participated in this study. Gingival recession height (GRH), gingival thickness (GT), and keratinized tissue width (KTW) at mandibular incisors and canines were evaluated. Cone beam computed tomography images were used to assess alveolar bone morphology. Consequently, distance from cementoenamel junction (CEJ) to alveolar crest bone (CEJ: ALV CR B B/L), together with bone thickness at the level of apex (BTHB/L APEX), at mid of the root (BTHB/L ½), and at alveolar crest (BTHB/L MAX) were measured. Spearman correlation analysis and multivariate regression analysis were carried out.

Results
Gingival recessions were found in 44 teeth (20,95%): 30 incisors (21,43%) and 14 canines (20,00%). The majority of teeth presented with thin phenotype. Some significant correlations between soft and hard tissue parameters were observed. After adjusting for patient's age, gender and oral hygiene habits, association between gingival recession and KTW in both incisors and canines, as well as between gingival recession and CEJ:ALV CR BL at incisors, were found.

Conclusions
Gingival recessions at mandibular incisors and canines are more frequent in case of teeth with narrow band of keratinized tissue and alveolar bone dehiscence. Therefore, the abovementioned parameters should be meticulously evaluated and taken into account during orthodontic treatment planning