Zapalenia wnętrza gałki ocznej – badanie retrospektywne

Cel
analiza czynników etiologicznych, przebiegu choroby, zastosowanego leczenia oraz jego wyników u chorych z zakażeniami wnętrza gałki ocznej hospitalizowanych w Klinice Chirurgii Siatkówki i Ciała Szklistego UM w Lublinie w latach 2014–2016.

Materiał i metody
retrospektywna analiza 23 pacjentów (23 oczu) z okresu 3 lat. Ocenie poddano czynnik sprawczy zakażenia, wyniki badań mikrobiologicznych, stan przedmiotowy w badaniu okulistycznym, zastosowane leczenie i jego przebieg.

Wyniki
u 22 spośród 23 pacjentów zastosowano leczenie chirurgiczne za pomocą witrektomii, osiągając poprawę lub stabilizację widzenia u 13 pacjentów (56,5%). U 10 pacjentów (43,5%) zaobserwowano pogorszenie widzenia. Jedna pacjentka była leczona zachowawczo. U wszystkich pacjentów opanowano stan zapalny. Wszystkie gałki oczne zostały zachowane. Najczęściej rozpoznawanymi drobnoustrojami w badaniach mikrobiologicznych były Candida albicans, Staphyloccocus aureus i Enterococcus faecalis, a najczęstszą przyczyną – powikłania po operacji zaćmy.

Wnioski
zapalenie wnętrza gałki ocznej jest jednym z najpoważniejszych powikłań okulistycznych, potencjalnie prowadzącym do ślepoty. Najczęściej dotyka pacjentów po przebytych zabiegach na gałce ocznej, może być również konsekwencją chorób miejscowych i ogólnoustrojowych. Leczeniem z wyboru w takich przypadkach jest operacja witrektomii, najczęściej z podaniem oleju silikonowego. Należy jednak pamiętać, że zapalenie wnętrza gałki ocznej może prowadzić do ślepoty nawet wtedy, kiedy zaopatrzenie pacjenta będzie optymalne.



Aim
to analyse aetiology of endophtalmitis, its course as well as treatment and its outcomes in patients treated at the Department of Vitreoretinal Surgery, Medical University of Lublin in 2014–2016.

Material and methods
Retrospective analysis of 23 patients (23 eyes) seen at the Department over 3 years, including aetiology, microbial testing, clinical findings, treatment and its outcomes.

Results
In 22 out of 23 patients, vitrectomy was a treatment of choice, and one patient received conservative treatment. Treatment led to vision improvement or stabilization in 13 patients (56.5%) or worsening in 10 patients (43.5%). Inflammation was contained in all patients, with all eyes saved. The most commonly identified causal pathogen was Candida albicans, Staphylococcus aureus and Enterococcus faecalis, and the most common cause of endophthalmitis was previous cataract surgery.

Conclusions
Endophthalmitis is one of the most debilitating, sight-threatening ophthalmic conditions. It is most frequently recognized as an acute postoperative complication but can also be caused by other local or systemic diseases. Our treatment of choice in endophthalmitis includes vitrectomy, usually with silicone oil tamponade. It should always be taken under consideration, though, that even after successful surgery, the functional outcome is uncertain.