Zasady diagnostyki morfologicznej u chorych na raka piersi. Przegląd procedur diagnostycznych

1. Wstęp

Z klinicznego punktu widzenia wyróżnia się dwie odrębne grupy chorych na raka piersi – z klinicznymi cechami choroby nowotworowej oraz bez objawów klinicznych.

Chore z klinicznymi objawami raka piersi charakteryzują się obecnością palpacyjnie wyczuwalnego guza, zaciąg­nięciem skóry ponad guzem, zaczerwienieniem brodawki (rak Pageta), wciągnięciem brodawki lub krwistym wyciekiem z brodawki.

Zmiany bezobjawowe są wykrywane przypadkowo w trakcie badań obrazowych (badanie ultrasonograficzne lub mammograficzne), m.in. o charakterze przesiewowym.

Dzięki badaniom obrazowym wykrywa się inwazyjne raki piersi o niewielkich rozmiarach, tzw. wczesne raki piersi, oraz znaczącą część zmian przedinwazyjnych, w tym raków in situ.

2. Diagnostyka patomorfologiczna raka piersi

Diagnostyka patomorfologiczna raka piersi polega na określeniu grupy parametrów, które odgrywają rolę w postępowaniu leczniczym. Obecnie zdefiniowano następujące parametry wymagane do raportu patomorfologicznego naciekającego raka piersi:

1. Typ histologiczny.

2. Stopień złośliwości histologicznej.

3. Określenie stopnia zaawansowania wg AJCC (pTNM):

a) wielkość guza,

b) ocena obecności nacieku w obrębie skóry i ściany klatki piersiowej,

c) ocena wieloogniskowości nowotworu,

d) liczba przerzutowo zmienionych węzłów chłonnych.

4. Ocena obecności zatorów nowotworowych w naczyniach wokół guza.

5. Ocena radykalności zabiegu.

6. Ocena stanu receptorów steroidowych.

7. Ocena stanu receptora HER2.

Większość z wymienionych parametrów można określić, stosując tradycyjne metody diagnostyczne: ocenę makroskopową i ocenę mikroskopową w rutynowym barwieniu histopatologicznym hematoksyliną i eozyną (HE). Ocena receptorów steroidowych i HER2 wymaga zastosowania metod immunopatologicznych lub – w przypadku receptora HER2 w wyselekcjonowanych przypadkach – metod biologii molekularnej (np. FISH – fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ, lub CISH – chromogenicznej hybrydyzacji in situ). W niewielkiej części przypadków określenie parametrów, takich jak obecność zatorów nowotworowych, przerzutów w węzłach chłonnych czy precyzyjne określenie wielkości nacieku, wymaga – poza rutynową oceną mikroskopową – zastosowania...


View full text...