Zasady szczepienia niemowląt z małą masą urodzeniową

W ostatnich latach dokonał się widoczny postęp opieki okołoporodowej, czego wymiernym rezultatem jest znaczny spadek umieralności noworodków i niemowląt. Coraz częściej udaje się ratować życie noworodkom z małą i bardzo małą masą urodzeniową, które po okresie intensywnej opieki w oddziałach szpitalnych trafiają do lekarza rodzinnego. Jednym z pierwszych zadań, przed jakim staje lekarz rodzinny jest m.in. ustalenie odpowiedniego programu szczepień ochronnych. Doświadczenia innych krajów, a także polskich ośrodków z ostatnich lat wskazują, że u niemowląt z małą masą urodzeniową nie powinno się opóźniać wykonania ani też pochopnie rezygnować z poszczególnych szczepień. Często natomiast wskazane jest rozszerzenie programu czynnego uodparniania. Artykuł ten jest próbą przedstawienia zasad szczepienia niemowląt urodzonych z małą masą ciała.






Postęp, jaki dokonał się w ostatnich latach w opiece nad noworodkiem w naszym kraju sprawia, że niemowlę z małą masą urodzeniową staje się coraz częstszym pacjentem w gabinecie lekarza rodzinnego. W pierwszych miesiącach życia dziecka należy podjąć decyzję, m.in. o realizacji programu szczepień ochronnych. W wyborze racjonalnego schematu uodpornienia przeszkadzają niekiedy przekonania pochodzące sprzed wielu lat, kiedy to u wcześniaków często odraczano szczepienia lub stosowano zwolnienie z niektórych na stałe.

Badania naukowe ostatnich lat dowodzą, że niemowlęta urodzone z małą masą ciała dobrze odpowiadają na większość szczepień wykonywanych żywymi i inaktywowanymi preparatami. Obserwuje się nieliczne wyjątki od tej zasady.



Profilaktyka wirusowego
zapalenia wątroby typu B


W latach 1994–96 wprowadzono w Polsce powszechne szczepienia noworodków i niemowląt przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B). Zgodnie z aktualnie obowiązującym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 19 grudnia 2001 r. pierwszą dawkę szczepionki otrzymują noworodki w ciągu 24 godz. od urodzenia, a kolejne po 1. i 6. mies. Zmiana ze stosowanego wcześniej czterodawkowego schematu szczepienia (0–1–2–12 mies.) dokonana została na podstawie wyników badań prowadzonych na dzieciach donoszonych, u których w wieku 0–5 lat stwierdzano po uodpornieniu bardzo wysokie miana przeciwciał anty-HBs. Publikacje z ostatnich lat zawierają jednak informacje o gorszej odpowiedzi na szczepienie noworodków o...


View full text...