Zastosowanie Berodualu N z nośnikiem bezfreonowym w lecznictwie pediatrycznym

Od lat wiadomo, że cholinolityki są skutecznymi lekami w leczeniu obturacji dróg oddechowych, zarówno w leczeniu astmy oskrzelowej, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), jak i preferowane w leczeniu nocnych napadów duszności, gdyż podczas snu dochodzi do fizjologicznego zwiększenia napięcia układu przywspółczulnego. Na początku lat 70. wzrosło zainteresowanie cholinolitykami i ich zastosowaniu w terapii astmy i POChP, ponieważ właśnie wtedy dokonano syntezy i wprowadzenia do lecznictwa bromku ipratropium – leku blokującego układ przywspółczulny, który zastosowany w aerozoloterapii nie powodował atropinopodobnych objawów niepożądanych [1].


Układ oddechowy unerwiony jest przywspółczulnie przez nerw błędny, który bierze swój początek w rdzeniu przedłużonym i prowadzi włókna aferentne do i eferentne z narządów klatki piersiowej i jamy brzusznej. W układzie oddechowym włókna eferentne mają zakończenia w mięśniach gładkich oskrzeli, gruczołach podśluzówkowych i naczyniach. Natomiast włókna aferentne prowadzą bodźce z receptorów reagujących na rozciąganie i receptorów podśluzówkowych (irritans). Podrażnienie tych receptorów odpowiedzialne jest za przyspieszenie i pogłębienie czynności oddechowej, kaszel, skurcz oskrzeli i zwiększone wytwarzanie wydzieliny [2].

Prawidłową drożność oskrzeli warunkuje odpowiednio funkcja układu adrenergicznego, cholinergicznego oraz układu nieadrenergicznego i niecholinergicznego (NANC) związanego z transmisją neuropeptydów. Skurcz oskrzeli jest wynikiem pobudzenia układu parasympatycznego, natomiast rozkurcz oskrzeli odbywa się dzięki aktywacji receptora β₂-adrenergicznego w oskrzelach. Neuropeptydy są odpowiedzialne za rozwój tzw. zapalenia neurogennego, cechującego się wzmożonym wydzielaniem śluzu, rozszerzeniem naczyń oraz skurczem mięśni gładkich oskrzeli [3]. Włókna nerwów cholinergicznych mają swój początek w jądrze dwuznacznym pnia mózgu; następnie w nerwie błędnym zstępują do zwojów parasympatycznych, które znajdują się w ścianie oskrzeli, a po przejściu poprzez przełączenia synaptyczne, jako krótkie włókna pozazwojowe docierają do komórek mięśni gładkich dróg oddechowych i gruczołów śluzowych oskrzeli. Włókna te wydzielają acetylocholinę, która przez odpowiedni receptor stymuluje komórki do odpowiedzi na bodziec, efektem tego działania jest skurcz mięśni oskrzeli oraz wzrost wydzielania śluzu. Jak dotąd zidentyfikowano pięć podtypów...


Pełna treść artykułu...