Zastosowanie dożylnych preparatów immunoglobulin u dzieci z chorobami reumatycznymi
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 11.09.2014
Źródło: Zbigniew Żuber, Marta Górnicka-Banach, Zofia Szymanowska, Dorota Turowska-Heydel, Małgorzata Sobczyk, Lidia Rutkowska-Sak Reumatologia 2014; 52, 3: 160–165 Data publikacji online: 2014-07-31
Dożylne preparaty immunoglobulin (intravenous immunoglobulin – IVIG) znajdują zastosowanie w leczeniu niedoborów odporności oraz chorób autoimmunizacyjnych i autozapalnych. Mechanizm przeciwzapalnego działania dużych dawek IVIG jest złożony i zróżnicowany zależnie od choroby podstawowej. Celem pracy było określenie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania IVIG u dzieci z chorobami reumatycznymi.
Materiał i metody: Retrospektywnie oceniono skuteczność terapii wlewami immunoglobulin u dzieci z chorobami reumatycznymi. Dzieci były leczone w okresie 1.01.2009–31.12.2013 na Pododdziale Reumatologii Oddziału Dzieci Starszych i Oddziale Dzieci Młodszych Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala Dziecięcego im. św. Ludwika w Krakowie oraz w Klinice i Poliklinice Reumatologii Wieku Rozwojowego Instytutu Reumatologii im. Eleonory Reicher w Warszawie. W ciągu 5 lat wlewy IVIG zastosowano u 70 pacjentów (27 chłopców – 38,57%), u 16 z nich – zgodnie z rejestracją i protokołem, u pozostałych na podstawie opisywanych w literaturze doświadczeń klinicznych, jako terapię uzupełniającą. Średni wiek dzieci wyniósł 6 lat, średnia masa ciała 23,5 kg, wzrost 106 cm.
Wskazaniami do podania IVIG były: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, choroba Kawasaki, idiopatyczna plamica małopłytkowa, młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe, układowe zapalenia naczyń, młodzieńczy toczeń rumieniowaty układowy, twardzina. Do obliczeń statystycznych zastosowano program Statistica.
Wyniki: U wszystkich badanych obserwowano korzystny efekt leczenia wlewami immunoglobulin, z poprawą kliniczną i normalizacją wyników badań laboratoryjnych. Nie obserwowano działań niepożądanych tej terapii.
Wnioski: Choroby autoimmunizacyjne występują u dzieci rzadko. Charakteryzują się zróżnicowanym klinicznie przebiegiem i nieznaną patogenezą. Terapia IVIG może być zastosowana w leczeniu chorób reumatycznych u dzieci jako skuteczna terapia uzupełniająca leczenie podstawowe. Istotne wydaje się opracowanie jednolitych standardów terapii IVIG u dzieci z chorobami autoimmunizacyjnymi o ciężkim przebiegu, przy braku skuteczności leczenia podstawowego.
Wskazaniami do podania IVIG były: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, choroba Kawasaki, idiopatyczna plamica małopłytkowa, młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe, układowe zapalenia naczyń, młodzieńczy toczeń rumieniowaty układowy, twardzina. Do obliczeń statystycznych zastosowano program Statistica.
Wyniki: U wszystkich badanych obserwowano korzystny efekt leczenia wlewami immunoglobulin, z poprawą kliniczną i normalizacją wyników badań laboratoryjnych. Nie obserwowano działań niepożądanych tej terapii.
Wnioski: Choroby autoimmunizacyjne występują u dzieci rzadko. Charakteryzują się zróżnicowanym klinicznie przebiegiem i nieznaną patogenezą. Terapia IVIG może być zastosowana w leczeniu chorób reumatycznych u dzieci jako skuteczna terapia uzupełniająca leczenie podstawowe. Istotne wydaje się opracowanie jednolitych standardów terapii IVIG u dzieci z chorobami autoimmunizacyjnymi o ciężkim przebiegu, przy braku skuteczności leczenia podstawowego.
