Zastosowanie heparyn w dializoterapii

W celu zapobiegania krzepnięciu krwi w krążeniu pozaustrojowym, konieczne jest stosowanie leczenia przeciwkrzepliwego. Powszechnie stosuje się zarówno heparynę niefrakcjonowaną (unfractionated heparin, UFH), jak również heparyny niskocząsteczkowe (low molecular weight heparin, LMWHs). Te ostatnie są preferowane ze względu na udowodnione korzyści i bezpieczeństwo stosowania u większości chorych dializowanych, u których nie ma zwiększonego ryzyka krwawienia. Chorzy o podwyższonym ryzyku krwawienia nie powinni otrzymywać antykoagulacji systemowej. Jeśli jest to możliwe, bezpieczniejsze jest stosowanie UFH pod kontrolą czasu krzepnięcia. Objawy uboczne po stosowaniu UFH są wskazaniem do jej zmiany na bezpieczniejsze LMWHs. Podejrzenie obecności trombocytopenii poheparynowej typu II musi skutkować zastosowaniem alternatywnych metod antykoagulacji.

To prevent clotting in the extracorporeal circuit during haemodialysis, anticoagulant treatment is mandatory. In patients without eleveted bleeding risk low-dose unfractionated heparin (UFH) or low molecular weight heparins (LMWHs) can be used. LMWHs is prefered because of proven safety, equal to UFH efficacy, easy handling and other benefits. In ptients with increased bleeding risks, systemic anticoagulation should be avoided. If it is possible, UFH is indicated with whole blood clotting time control. When side effects of heparin therapy during routine haemodialysis occur, the use of UFH has to be avoided or stoped all heparins when heparin-iduced thrombocytopenia type II was suspected