Zastosowanie kliniczne probiotyku zawierającego szczep Lactobacillus paracasei CNCM I-1572

Wstęp

Przewód pokarmowy człowieka jest zamieszkiwany przez różne mikroorganizmy, do których należą bakterie, grzyby i wirusy oraz organizmy z rodziny Eukaryota. Głównym składnikiem mikrobiomu jelitowego są jednak bakterie z grupy Firmicutes i Bacteroidetes, ponadto występują tam również Proteobacteria, Actinobacteria i Fusobacteria [1]. Mikroorganizmy zasiedlające nasz przewód pokarmowy oraz substancje, które produkują, tworzą złożony system. Podlega on nieustannym zmianom, które wynikają z wieku gospodarza, przyjmowanych leków, stosowanej diety oraz czynników genetycznych i środowiskowych [2].
Mikrobiom jelitowy spełnia wiele różnorodnych funkcji w organizmie człowieka, takich jak metaboliczna, troficzna oraz immunologiczna. Metaboliczna aktywność bakterii jelitowych jest definiowana przez zdolność mikrobiomu do rozkładu niestrawionych resztek pokarmowych na drodze fermentacji. Produktami tych przemian są m.in. krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (short chain fatty acids – SCFA), stanowiące źródło energii dla kolonocytów. Metabolity te wpływają również na ciągłość nabłonka jelitowego i na parametry morfologiczne jego komórek, tj. liczbę komórek wyściełających kosmki jelitowe i krypty. Szczególną rolę odgrywa produkcja kwasu masłowego, którego dominującymi producentami są Faecalibacterium prausnitzii oraz bakterie z rodzaju Butyrivibrio i Eubacterium. Niektóre rodzaje bakterii jelitowych produkują witaminy, głównie K oraz z grupy B. Mikrobiota jelitowa zwiększa również przyswajalność składników mineralnych oraz poprzez produkcję hydrolazy odgrywa rolę w trawieniu lipidów. Stymulacja syntezy mucyn przez drobnoustroje jelitowe jest jednym z czynników chroniących endo­thelium przed inwazją patogenów i toksyn, co zapobiega ich translokacji do układu krwionośnego i w konsekwencji rozwojowi systemowego stanu zapalnego. Wykazując działanie oparte na zasadach tzw. inhibicji kompetencyjnej o biotop i składniki odżywcze, bakterie komensalne jelit rywalizują z drobnoustrojami chorobotwórczymi, ograniczając możliwości ich kolonizacji [1, 2].
Termin „probiotyk” został po raz pierwszy użyty w 1965 r. przez Lilly i Stillwell w celu opisania substancji wydzielanej przez jeden organizm, która stymuluje wzrost innego. Według aktualnej definicji Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization – WHO) probiotyki to „żywe drobnoustroje, które podane w odpowiedniej ilości wywierają korzystny wpływ na zdrowie gospodarza” [3]. Stosowanie...


View full text...