Zastosowanie pozytonowej emisyjnej tomografii komputerowej w diagnostyce wznów miejscowych i przerzutów raka jelita grubego

Wstęp: Rak jelita grubego jest najczęstszym nowotworem złośliwym w Europie i Stanach Zjednoczonych. Nawet po doszczętnym wycięciu guza pierwotnego wznowa choroby nowotworowej pojawia się u około 30% pacjentów.

Cel: Ocena przydatności pozytonowej emisyjnej tomografii komputerowej (positron emission tomography/computed tomography – PET/CT) z wykorzystaniem 18-fluorodeoksyglukozy (FDG) w diagnostyce wznów miejscowych i przerzutów raka jelita grubego oraz odniesienie się do zależności pomiędzy wielkością wychwytu FDG a wynikami histopatologicznymi.

Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano 75 guzów pochodzących od 59 chorych ze wznową lub przerzutem raka jelita grubego. Przed operacją u pacjentów wykonano badanie PET/CT. Wyniki tego badania określono za pomocą maksymalnej standardowej wartości wychwytu glukozy (SUV_max) w guzie.

Wyniki: Czułość metody PET/CT w przypadku raka jelita grubego obliczono statystycznie i wyniosła ona 92%. Ujemne wyniki tego badania zależą od występowania zmian martwiczych (p < 0,01). Wartość SUV_max w guzach bez zmian martwiczych była istotnie statystycznie większa niż w guzach ze zmianami martwiczymi (p < 0,01). W przypadku guzów usuniętych u pacjentów z pierwotną lokalizacją choroby nowotworowej w odbytnicy SUV_max była istotnie statystycznie mniejsza niż u pacjentów z pierwotną lokalizacją guza w okrężnicy (p < 0,05). Wartość SUV_max w guzach zlokalizowanych w wątrobie jest istotnie statystycznie większa niż w guzach zlokalizowanych w płucach (p < 0,05). Nie stwierdzono w badanej grupie korelacji pomiędzy SUV_max guza a wiekiem pacjentów oraz maksymalnym wymiarem guza (p < 0,05).

Wnioski: W badaniach wykazano dużą czułość PET/CT w diagnostyce obrazowej wznów miejscowych i przerzutów raka jelita grubego. Jest to metoda medycyny nuklearnej, która w znacznym stopniu może wspomóc szybkie wykrycie nawrotu choroby. Ograniczenia metody PET/CT wiążą się ze zmniejszoną komórkowością guzów. Konieczne są jednak dalsze badania nad korelacją między SUV a molekularnymi czynnikami określającymi biologiczny charakter guzów nowotworowych.

Introduction: Colorectal cancer is a common neoplasm in Europe and the United States. Even after apparently curative resection, recurrences occur in one-third of patients, usually within the first 2 to 3 years after the surgery.

Aim: Investigation the role of 18-fluorodeoxyglucose positron emission tomography/computed tomography (18-FDG PET/CT) in detection of recurrent colorectal cancer.

Material and methods: A retrospective analysis of 75 tumours from 59 patients with recurrent colorectal carcinoma was made.

Results: Detecting recurrent colorectal cancer FDG PET/CT revealed 92% sensitivity. PET/CT correctly identified 69 of 75 tumours. Negative PET/CT results of the examination depend on necrotic changes occurring in them (p < 0.01). SUV_max in tumours without necrotic changes was indeed statistically higher than in tumours with necrotic changes (p < 0.01). SUV_max in tumours located in the liver is indeed statistically higher than in tumours located in lungs (p < 0.05). A correlation between SUV_max of the tumour and age of the patients and the maximum dimension of the tumour was not found

(p < 0.05).

Conclusions: This study demonstrates that PET/CT is of high sensitivity. We conclude that FDG PET/CT is a powerful diagnostic imaging method, which has ability to improve accurate detection of recurrent colorectal cancer. The limitations of PET/CT are related to cellularity of the tumours. It is necessary to continue the study on correlation between SUV and molecular factors of tumours.