Zator tętnic wieńcowych powodujący ostry zawał serca. Przegląd literatury

Zator tętnicy wieńcowej należy podejrzewać w przypadku ostrego zespołu wieńcowego u pacjentów bez choroby miażdżycowej, ale z czynnikami ryzyka sprzyjającymi powstawaniu skrzeplin wewnątrzsercowych. Najważniejsze etiologie zatoru tętnic wieńcowych zmieniały się w ciągu ostatnich dekad. Obecnie za najczęstszą przyczynę uznaje się migotanie przedsionków. Większość prac na temat zawałów spowodowanych zatorem tętnicy wieńcowej to opisy przypadków z niewielką liczbą przedstawionych pacjentów. Niestety nadal nie ma jasnych wytycznych co do diagnostyki oraz leczenia zatoru tętnic wieńcowych. W zależności od etiologii leczenie powinno być dopasowane indywidualnie. Jak wskazują wyniki długoterminowych obserwacji, pacjenci z zawałem w wyniku zatoru tętnicy wieńcowej stanowią grupę wysokiego ryzyka, która wymaga dokładnej obserwacji.

Coronary artery embolism (CE) should be considered as a nonatherosclerotic cause of acute myocardial infarction (AMI), especially in patients with conditions favouring the formation of intracardiac thrombi. The main aetiologies of CE have changed in recent decades. Currently, atrial fibrillation is the most common cause. Most studies on CE infarcts are case reports with small numbers of patients. There are still no clear guidelines for the management in embolic myocardial infarction. Depending on the aetiology, the treatment needs to be tailored individually. As long-term outcomes indicate, patients with CE causing AMI are at high-risk and therefore require close follow-up.