ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
5/2000
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Zawroty głowy pochodzenia naczyniowego

Antoni Prusiński

Przew Lek 2000, 5, 82-85
Data publikacji online: 2004/02/16
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 



Choroby naczyniowe mózgu są obecnie uznane za jeden z czołowych problemów zdrowotnych na równi z chorobą niedokrwienną serca i nowotworami. Zawroty głowy występujące u osób starszych są najczęściej wynikiem zaburzeń ukrwienia obwodowych lub ośrodkowych elementów układu przedsionkowego, czyli układu równowagi. Przeważnie dotyczą osób z uogólnioną miażdżycą, nadciśnieniem tętniczym, z obecnością tzw. czynników ryzyka (zob. dalej). Są to najczęściej zawroty układowe. Zawroty pochodzenia naczyniowego stanowią objaw poważny, sygnał możliwych niepomyślnych zagrożeń. Dlatego wymagają właściwej diagnostyki i leczenia oraz odpowiedniego zaangażowania lekarza prowadzącego. Nie mogą być traktowane zdawkowo, ale też – odwrotnie – nie powinny być źródłem jatrogennych nawarstwień i lęków, w znacznym bowiem odsetku przypadków przebiegają łagodnie.






Zawroty naczyniowe mogą się ujawnić w formie różnych zespołów, a mianowicie jako:

- przemijające ataki niedokrwienne, czyli ischemiczne w dorzeczu tętniczym kręgowo-podstawnym,

- jeden z objawów udaru mózgu w tym obszarze,

- w wyniku przewlekłej niedoczynności krążenia kręgowo-podstawnego.



Przemijające ataki niedokrwienne mózgu


Mianem przemijających lub przejściowych ataków (napadów) niedokrwiennych, czyli ischemicznych mózgu (ang. transient ischemic attack – TIA) określamy stany przejściowego niedokrwienia ograniczonych okolic mózgu.
Niedokrwienie to objawia się rozmaicie, zależnie od dotkniętej nim okolicy, a objawy – z definicji – nie trwają dłużej niż 24 godz., przeważnie jednak kilka lub kilkanaście minut i są z reguły odwracalne. Jeśli utrzymują się dłużej, wówczas stan ten nie jest ujmowany jako TIA, ale jako udar mózgu.

Wielu autorów sądzi jednak, że odróżnienie TIA od udarów jest czysto formalne, stanowi bowiem razem z tymi ostatnimi pewne kontinuum kliniczno-anatomiczne, a zależnie od nasilenia i trwałości niedokrwienia można w tym kontinuum wyodrębnić różne formy, a więc:

- TIA (gdy objawy ustępują przed upływem 24 godz.),

- przedłużony napad niedokrwienny (gdy utrzymuje się kilka dni),

- odwracalny ubytek niedokrwienny (reversible ischemic neurologic deficit – RIND, gdy objawy trwają kilka tygodni),

- mały udar mózgowy (gdy objawy są...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.