ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
7/2001
vol. 4
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Zdążyć przed grypą w sezonie epidemicznym 2001/02

Lidia B. Brydak

Przew Lek 2001, 4, 7, 61-67
Data publikacji online: 2003/09/26
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 


Profilaktyka jest lepsza niż leczenie, dlatego że oszczędza mozolną pracę bycia chorym






Thomas Adams, 1969 r.






Ryzyko zachorowań na grypę dotyczy wszystkich grup wiekowych na całym świecie. Korzyści płynące ze szczepień, zwłaszcza osób z grup podwyższonego ryzyka są jednoznaczne. Od 3 lat (1999 r., 2000 r., 2001 r.) zalecenia wydawane przez Komitet Doradczy ds. Szczepień WHO (ACIP) informują, iż szczepienia powinny być zaoferowane osobom nie zaszczepionym, nawet po udokumentowaniu aktywności wirusa grypy w społeczeństwie. Medyczne i ekonomiczne skutki związane z coroczną aktywnością grypy są dobrze znane i naukowo udokumentowane. Zarejestrowane w Polsce szczepionki przeciwko grypie są immunologicznie równocenne.






W jednym z artykułów dotyczących grypy, wydrukowanym w Magazynie Medycyny Rodzinnej w 1999 r. użyłam hasła ZDĄŻYĆ PRZED GRYPĄ. Okazało się bardzo chwytliwe, gdyż zaowocowało w folderach jednej z firm produkujących szczepionkę przeciw grypie – Aventis Pasteur.

W polskim piśmiennictwie medycznym jest dużo literatury dotyczącej zasadności szczepień przeciwko grypie, skutków, zagrożeń zdrowotnych oraz strat ekonomicznych, jakie niesie infekcja spowodowana przez wirus grypy. Z przykrością należy stwierdzić, iż w dalszym ciągu pojawiają się głosy antyszczepionkowe, chociaż w niedużym stopniu, również wśród pracowników służby zdrowia, pozbawione naukowych podstaw. Dezinformują one zarówno pracowników służby zdrowia, jak ludzi nie mających z medycyną nic wspólnego. Hipokrates żyjący ok. 460–377 r. p.n.e., lekarz grecki, zwany ojcem medycyny, główny przedstawiciel słynnej koskiej szkoły lekarskiej, oparł medycynę na zasadach racjonalnych. Naukę jego cechowała troska o chorego, wnikliwa obserwacja lekarska i logiczne wyciąganie wniosków prognostycznych. Wywarł ogromny wpływ na rozwój medycyny. Naczelną zasadą Hipokratesa było: Primum non nocere – po pierwsze nie szkodzić. Na progu sezonu epidemicznego 2001/02 autorka pragnie ponownie przybliżyć problematykę dotyczącą grypy, co nie tylko jest jej obowiązkiem jako kierownika jednego ze 110 Krajowych Ośrodków ds. Grypy WHO w świecie, ale również przedstawić Państwu wiele naukowych faktów na poparcie stanowiska niebezpieczeństwa, jakie niesie zakażenie...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.