Zespół kompulsyjnego objadania się – etiopatogeneza, obraz choroby i leczenie

Cel: W pracy przedstawiono zaktualizowane dane oparte na dowodach (evidence based) dotyczące zespołu kompulsyjnego objadania się (binge eating disorder – BED) w celu przybliżenia klinicystom jego pozycji nozologicznej w obowiązujących klasyfikacjach chorób i zaburzeń psychicznych, etiopatogenezy, przebiegu, rokowania i możliwości terapeutycznych.

Opis przypadku: Zespół kompulsyjnego objadania się należy do najczęściej występujących zaburzeń odżywiania się. Rozpowszechnienie BED w populacji ogólnej wynosi 2–5%, a wśród osób z nadwagą bądź otyłością – 30%. W amerykańskiej klasyfikacji psychiatrycznej DSM-5 zespół gwałtownego objadania się stanowi odrębną jednostkę chorobową, natomiast w europejskiej klasyfikacji ICD-10 zawiera się w zaburzeniu – przejadanie się związane z innymi czynnikami psychologicznymi. W rozwoju BED poza czynnikami socjokulturowymi znaczenie mają czynniki biologiczne, behawioralne, poznawcze, psychologiczne, osobowościowe, temperamentalne, rodzinne i środowiskowe. Obserwuje się wzrost liczby zachorowań na zaburzenia odżywiania się, w tym BED, szczególnie w tych krajach, w których obecny jest kult szczupłej sylwetki ciała, rośnie tempo życia, wymagania i presja otoczenia. Napady obżarstwa są próbą rozładowania rosnącego napięcia i wskazują na obecność zaburzenia kontroli emocji. Prowadzą do rozwoju zachowań autodestrukcyjnych.

Komentarz: Rokowanie w przypadku osób z BED jest lepsze niż w przypadku osób z innymi zaburzeniami odżywiania się. Remisję osiąga 50–80% pacjentów poddanych leczeniu. Psychoterapia lub łączne stosowanie psychoterapii z farmakoterapią dają lepsze efekty terapeutyczne w porównaniu z zastosowaniem wyłącznie leczenia biologicznego. Autorzy pracy zilustrowali przebieg i leczenie omawianego zaburzenia przykładem charakterystycznego przypadku klinicznego.

Purpose: The aim of this paper is to develop an updated evidence-based database of binge eating disorder (BED) to bring clinicians closer to their nosological position in the classification of mental illnesses and disorders, etiopathogenesis, progression, prognosis and treatment offer.

Case description: Binge eating disorder is one of the most common eating disorders. The prevalence of BED in the general population is 2-5%, and among people with overweight or obesity – 30%. In the American Psychiatric Classification of DSM-5, a violent binge eating disorder is a separate disease, while the European ICD-10 classification is confused with: overeating related to other psychological factors. In the development of BED, apart from socio-cultural factors, biological, behavioral, cognitive, psychological, personality, temperamental, family and environmental factors are important. There is an increase in the incidence of eating disorders, including the BED, especially in those countries where the cult of lean body is present, the pace of life, the demands and the pressure of the environment are increasing. Gassing attacks are an attempt at relieving the increasing tension and point to the presence of emotional control disorder, leading to the development of self-destructive behaviors.

Comment: Prognosis for the people with BED is better than for other eating disorders. 50-80% of patients undergoing remission are affected. Psychotherapy or the combined treatment of psychotherapy with pharmacotherapy have better therapeutic effects compared to the use of only biological therapy. The authors of the study illustrate the course and treatment of the discussed disorder by an example of a characteristic clinical case.