Zmiany rumieniowo-złuszczające na skórze. Jak rozpoznać wśród nich łuszczycę?

Wprowadzenie

Łuszczyca jest jedną z częstszych genetycznie uwarunkowanych, przewlekłych chorób skóry. W klasycznym obrazie klinicznym tej dermatozy dominują rumieniowo-złuszczające blaszki zlokalizowane w typowych miejscach – na łokciach, kolanach, w okolicy lędźwiowej czy na owłosionej skórze głowy [1]. Taki obraz kliniczny zazwyczaj nie stwarza żadnych problemów diagnostycznych, nawet mniej doświadczonemu lekarzowi. Trudności pojawiają się jednak wtedy, gdy zmiany łuszczycowe zajmują nietypowe lokalizacje lub ich wygląd daleko odbiega od klasycznych blaszek. W takich sytuacjach potrzebne jest duże doświadczenie w dermatologii klinicznej, a niejednokrotnie wykonanie badań dodatkowych. Doświadczony dermatolog na podstawie wywiadu oraz zmian skórnych nie zawsze jest w stanie postawić diagnozę. Wówczas pomocne jest pobranie wycinka chorej skóry do badania histologicznego. Obraz histologiczny łuszczycy jest bardzo charakterystyczny i badanie to umożliwia ustalenie rozpoznania [1, 2].
Do poradni dermatologicznej często zgłaszają się pacjenci kierowani przez specjalistów reumatologii z powodu zmian skórnych, które towarzyszą dolegliwościom stawowym. Ze względu na fakt, że postawienie diagnozy łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) bywa trudne i oparte jest na wyeliminowaniu innych podejrzeń patologii w stawach, potwierdzenie skórnych zmian łuszczycowych bardzo ułatwia rozpoznanie ŁZS.
Przedstawiono przypadki dwóch pacjentek, u których zmiany skórne towarzyszyły dolegliwościom stawowym. Klinicznie obraz zmian skórnych mógłby wydawać się podobny, jednak wywiad, badanie dermatologiczne oraz badania dodatkowe wykazały całkowicie odmienną etiologię chorób.

Przypadek 1.

Pacjentka 32-letnia, u której od kilkunastu miesięcy występowały niecharakterystyczne dolegliwości bólowe drobnych stawów rąk (pacjentka obserwowana w kierunku ŁZS), została skierowana do poradni dermatologicznej w celu oceny zmian skórnych rozwijających się od kilku tygodni w obrębie tułowia. Wykwity miały charakter rumieniowych obrączek, którym towarzyszyło bardzo delikatne złuszczanie (ryc. 1). Zmiany skórne praktycznie nie były związane z dolegliwościami świądowymi. Pacjentka od kilkunastu dni intensywnie stosowała emolienty (środki nawilżające), dzięki którym uzyskała bardzo nieznaczną poprawę zmian skórnych, zwłaszcza złuszczania. Wywiad rodzinny i osobisty w kierunku chorób dermatologicznych był ujemny. U pacjentki przeprowadzono badanie mykologiczne, które...


Pełna treść artykułu...