Zmiany trądzikopodobne po erlotynibie – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

Wprowadzenie. Inhibitory receptora naskórkowego czynnika wzrostu coraz częściej znajdują zastosowanie w onkologii. Należący do tej grupy leków erlotynib jest w Polsce dopuszczony do stosowania w przypadku niedrobnokomórkowego raka płuc niereagującego na chemioterapię oraz zaawansowanego lub przerzutowego raka trzustki. Głównymi działaniami niepożądanymi erlotynibu, podobnie jak całej tej grupy leków, są zmiany skórne. Najczęściej występują zmiany określane jako trądzikopodobne lub grudkowo-krostkowe, których częstość występowania mieści się w przedziale od 60 do 90%.
Cel pracy. Przedstawienie przypadku zmian skórnych po erlotynibie oraz przegląd piśmiennictwa dotyczącego skórnych powikłań leczenia inhibitorami naskórkowego czynnika wzrostu.
Opis przypadku. Pacjentka, lat 42, z nieoperacyjnym rakiem trzonu trzustki została przyjęta do Kliniki z powodu nasilonych zmian grudkowo-krostkowych w okolicach łojotokowych, które pojawiły się w 7. do­bie przyjmowania erlotynibu. Po odstawieniu leku oraz włączeniu antybiotykoterapii ogólnej doksycykliną i leczenia miejscowego obserwowano ustępowanie zmian.
Wnioski. Ze względu na zwiększającą się liczbę wskazań onkologicznych do stosowania inhibitorów naskórkowego czynnika wzrostu, dermatolodzy będą coraz częściej obserwować pacjentów z powikłaniami skórnymi takiego leczenia. Należy zaznaczyć, że zmiany trądzikopodobne mają zazwyczaj charakter przemijający, a ponadto ich wystąpienie wiąże się z lepszym rokowaniem. Istnieje potrzeba opracowania konsensusu dotyczącego leczenia tych zmian.

Introduction. Epidermal growth factor receptor inhibitors are increasingly used in oncology. In Poland erlotinib has been approved for non-small cell lung cancer resistant to chemotherapy and advanced or metastatic pancreatic cancer. Cutaneous side effects are the most common complications of treatment with erlotinib and other epidermal growth factor receptor inhibitors. Among them acneiform rash is the most frequent (60 to 90%).
Objective. Presentation of erlotinib-induced skin lesions and a review of the literature concerning skin toxicities associated with epidermal growth factor inhibitors.
Case report. A 42-year-old patient with unresectable pancreatic cancer was admitted to the hospital because of papulopustular eruption in the seborrhoeic areas of the body. The lesions started on the seventh day of therapy with erlotinib. After its discontinuation and treatment with doxycycline, the lesions resolved.
Conclusions. Because of the increasing number of indications for epidermal growth factor receptor inhibitors in oncology, skin toxicities associated with these drugs will be more frequently observed. In most patients acneiform rash resolves despite continuation of the therapy and its severity correlates with better prognosis. A consensus is needed concerning treatment of skin manifestations induced by epidermal growth factor receptor inhibitors.