Zmiany w badaniu MR stawów krzyżowo-biodrowych u osób zdrowych poniżej 45. roku życia
Autor: Aleksandra Lang
Data: 10.03.2020
Źródło: Frequency of MRI changes suggestive of axial spondyloarthritis in the axial skeleton in a large population-based cohort of individuals aged <45 years. Baraliakos X, Richter A, Feldmann D, Ott A, Buelow R, Schmidt CO, Braun J. Ann Rheum Dis. 2020 Feb;79(2):186-192./Ewa Morgiel
Rozpoznanie osiowej spondyloartropatii zapalnej, przewlekłej choroby zapalnej kręgosłupa, dotyczy od 0,1% do 1,4% populacji ogólnej. Klasyfikacja chorych przeprowadzana jest na podstawie kryteriów ASAS, w których ważnym elementem jest stwierdzenie typowych nieprawidłowości w badaniu rezonansu magnetycznego (MR) stawów krzyżowo-biodrowych (SKB).
Według aktualnych definicji na aktywny stan zapalny w stawach SKB wskazują następujące cechy: obrzęk szpiku w lokalizacji przystawowej w warstwie podchrzęstnej na jednej warstwie w minimum dwóch obszarach lub jedno ognisko w dwóch równoległych warstwach. Natomiast w przypadku MR kręgosłupa obraz z dużym prawdopodobieństwem wskazującym na spondyloartropatię to przynajmniej 3 ogniska obrzęku szpiku w części przedniej lub tylnej kręgów lub obecność pozapalnych złogów tłuszczu w narożnikach kilku kręgów, zmiany te powinny być uwidocznione na przynajmniej 2 warstwach w płaszczyźnie strzałkowej.
Badania obrazowe wykonane techniką MR w spondyloartropatii zapalnej charakteryzuje wysoka czułość, ale i stosunkowo mała specyficzność.
Badanie MR kręgosłupa oraz stawów krzyżowo-biodrowych wykonano u 793 ochotników z Niemiec w wieku poniżej 45. roku życia (bez objawów i ustalonego rozpoznania spondyloartropatii). Mężczyźni stanowili 49,4% grupy badanej, a średnia wieku wyniosła 37.3 lat; u 8,4%potwierdzono dodatni antygen HLAB27. Obrzęk szpiku w stawach krzyżowo-biodrowych stwierdzono u 136 osób; w tym przy podziale na zmiany występujące w ≥1, ≥3, ≥5 kwadrantach odpowiednio u 136, u 7 i u 1 chorego.
Obrzęk szpiku w narożnikach kręgów stwierdzono u 218 osób, analizując liczbę zmian ≥1 , ≥3, ≥5 odpowiednio u 218, 38, 6 ochotników, natomiast zwyrodnienie tłuszczowe ≥1 u 641, ≥3 u 351, ≥5 u 185 (łącznie 645 osób).
Występowanie zmian w badaniu MR korelowało z wiekiem pacjentów.
Przeprowadzony przez niemieckich badaczy eksperyment wskazuje , że badania MR powinny być interpretowane z dużą rozwagą. U znacznego odsetka osób z populacji ogólnej w badaniu MR obecne są zmiany o charakterze zapalnym, jak również przebudowa tłuszczowa. Zmiany przeciążeniowe oraz zwyrodnieniowe mogą sprzyjać występowaniu zmian w badaniu MR SKB oraz kręgosłupa. Diagnostyka spondyloartropatii zapalnej powinna być oparta na danych klinicznych (zgłaszane dolegliwości, wyniki badań) w połączeniu z badaniami obrazowymi. Należy wziąć pod uwagę możliwość aktualizacji wytycznych odnośnie interpretacji badań obrazowych w diagnostyce spondyloartropatii zapalnej.
Badania obrazowe wykonane techniką MR w spondyloartropatii zapalnej charakteryzuje wysoka czułość, ale i stosunkowo mała specyficzność.
Badanie MR kręgosłupa oraz stawów krzyżowo-biodrowych wykonano u 793 ochotników z Niemiec w wieku poniżej 45. roku życia (bez objawów i ustalonego rozpoznania spondyloartropatii). Mężczyźni stanowili 49,4% grupy badanej, a średnia wieku wyniosła 37.3 lat; u 8,4%potwierdzono dodatni antygen HLAB27. Obrzęk szpiku w stawach krzyżowo-biodrowych stwierdzono u 136 osób; w tym przy podziale na zmiany występujące w ≥1, ≥3, ≥5 kwadrantach odpowiednio u 136, u 7 i u 1 chorego.
Obrzęk szpiku w narożnikach kręgów stwierdzono u 218 osób, analizując liczbę zmian ≥1 , ≥3, ≥5 odpowiednio u 218, 38, 6 ochotników, natomiast zwyrodnienie tłuszczowe ≥1 u 641, ≥3 u 351, ≥5 u 185 (łącznie 645 osób).
Występowanie zmian w badaniu MR korelowało z wiekiem pacjentów.
Przeprowadzony przez niemieckich badaczy eksperyment wskazuje , że badania MR powinny być interpretowane z dużą rozwagą. U znacznego odsetka osób z populacji ogólnej w badaniu MR obecne są zmiany o charakterze zapalnym, jak również przebudowa tłuszczowa. Zmiany przeciążeniowe oraz zwyrodnieniowe mogą sprzyjać występowaniu zmian w badaniu MR SKB oraz kręgosłupa. Diagnostyka spondyloartropatii zapalnej powinna być oparta na danych klinicznych (zgłaszane dolegliwości, wyniki badań) w połączeniu z badaniami obrazowymi. Należy wziąć pod uwagę możliwość aktualizacji wytycznych odnośnie interpretacji badań obrazowych w diagnostyce spondyloartropatii zapalnej.
