Zmiany w układzie oddechowym w przebiegu układowych chorób tkanki łącznej

Układowe choroby tkanki łącznej są grupą różnorodnych chorób, wywołanych zaburzeniami immunologicznymi, w których zajętych jest wiele narządów, w tym układ oddechowy. W układowych chorobach tkanki łącznej zmiany dotyczą górnych i dolnych dróg oddechowych, miąższu płucnego, naczyń płucnych, opłucnej i mięśni oddechowych. Chory może mieć jednocześnie kilka typów zaburzeń w układzie oddechowym.

Objawy ze strony układu oddechowego mogą być pierwszymi objawami układowej choroby tkanki łącznej, wyprzedzając inne nawet o kilka lat. Należy zatem diagnozować chorych z wysiękami opłucnowymi lub zmianami śródmiąższowymi płuc w kierunku układowej choroby tkanki łącznej.
Każdy chory na układową chorobę tkanki łącznej powinien mieć wykonane zdjęcie przeglądowe klatki piersiowej. Ważnym badaniem jest tomografia komputerowa o wysokiej rozdzielczości (ang. high resolution computed tomography – HRCT). Część chorych nie ma wyraźnych objawów ze strony układu oddechowego i nieprawidłowych zjawisk w konwencjonalnym badaniu radiograficznym klatki piersiowej. Dopiero wykonanie HRCT pozwala na wykrycie zmian.
Pomocne są też badania czynnościowe płuc, łącznie z badaniem wysiłkowym, jak test marszu.
Echokardiografia wykrywa nadciśnienie płucne – izolowane lub spowodowane chorobą śródmiąższową.
Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe (ang. bronchoalveolar lavage – BAL) jest szczególnie pomocne w rozpoznawaniu uogólnionego krwawienia pęcherzykowego i zakażeń oportunistycznych.
Metodą diagnostyczną, która pozwala na definitywne ustalenie przyczyny zmian śródmiąższowych jest biopsja płuca. Zalecana jest biopsja chirurgiczna, najlepiej metodą torakoskopii. Biopsja przezoskrzelowa wykonywana w czasie bronchoskopii nie dostarcza zwykle materiału w ilości umożliwiającej ocenę zmian.


Zmiany śródmiąższowe płuc w przebiegu układowych chorób tkanki łącznej

Najczęstszą przyczyną zmian śródmiąższowych w układowych chorobach tkanki łącznej jest śródmiąższowe włóknienie płuc. Występuje najczęściej u chorych na twardzinę układową, często u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów oraz na zapalenie skórno-mięśniowe i wielomięśniowe.
Chorzy mają postępującą duszność wysiłkową, suchy kaszel i delikatne trzeszczenia u podstawy płuc. Badanie histologiczne tkanki płucnej u chorych z objawami śródmiąższowego włóknienia płuc wykazuje najczęściej tzw. zwykłe...


Pełna treść artykułu...