en ENGLISH
eISSN: 2083-8441
ISSN: 2081-237X
Pediatric Endocrinology Diabetes and Metabolism
Bieżący numer Archiwum Artykuły zaakceptowane O czasopiśmie Suplementy Rada naukowa Recenzenci Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac Opłaty publikacyjne Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
SCImago Journal & Country Rank
2/2020
vol. 26
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:
Artykuł oryginalny

Zmienność genu HLA-A wpływa na resztkową insulinosekrecję u dzieci chorych na cukrzycę typu 1

Anna Hogendorf
1
,
Michał Abel
2
,
Krystyna Wyka
3
,
Jerzy Bodalski
2
,
Wojciech Młynarski
3

  1. Department of Pediatrics, Diabetology, Endocrinology and Nephrology, Medical University of Lodz, Poland
  2. Department of Pediatrics, Medical University of Lodz, Poland
  3. Department of Pediatrics, Oncology and Hematology, Medical University of Lodz, Poland
Pediatr Endocrinol Diabetes Metab 2020; 26 (2): 73–78
Data publikacji online: 2020/05/27
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Metryki PlumX:
Cel pracy
Celem pracy była analiza związku między zmiennością genu HLA-A a ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 1 oraz analiza wpływu obecno-ści odpowiednich alleli HLA klasy I i II na szczątkowe wydzielanie insuliny.

Materiał i metody
Badaniem objętych zostało 108 dzieci chorujących na cukrzycę typu 1, u których wykonano analizę genów HLA-A, -DRB1, and -DQB1 z użyciem sond oligonukleotydowych. Stężenie C-peptydu w osoczu oznaczono metodą radioimmunologiczną.

Wyniki
Nie stwierdzono różnic w rozkładzie alleli HLA-A między dziećmi z cukrzycą typu 1 a grupą kontrolną. W grupie z „niskim C-peptydem” (< 0,28 pmol/ml) częstość występowania allelu HLA-A*02 wynosiła 41,3%, a allelu HLA-A*26 – 0,7%. Odwrotna sytuacja była w przypadku grupy z „wysokim C-peptydem” ( 0,28 pmol/ml), gdzie częstość występowania allelu A*02 wynosiła 19,7% (Pc = 0,008, OR = 1,4, 95% CI: 1,2–1,7), a allelu A*26 – 10,5% (Pc < 0,007, OR = 0,15, 95% CI: 0,02–0,9). Analiza genotypów wy-kazała, że dzieci z A*02/*02 i A*02/X miały częściej „niski C-peptyd” na początku choroby w porównaniu z dziećmi non-A*02/non-A*02 (odpowiednio: p = 0,008, OR = 1,6, 95% CI: 1,3–2,0 i p = 0,015, OR = 1,4, 95% CI: 1,1–1,9). Fenotyp A02 charakteryzował się niższą medianą stężenia C-peptidu (0,17 pmol/ml) w porównaniu z pacjentami z genotypem non-A02 (0,26 pmol/ml, p = 0,008). Me-diana C-peptydu była wyższa w grupie A26-dodatniej w porównaniu z grupą A26-negatywną (0,40 vs 0,20, p = 0,04). Nie stwierdzono zależności między allelami HLA klasy II i stężeniem C-peptydu.

Wnioski
Allele genu HLA-A nie są związane z rozwojem choroby, jednak wpływają na szczątkowe wydzielanie insuliny. Wyniki te sugerują inną rolę genów HLA klasy I i II w patomechanizmie cukrzycy typu 1.



Aim of the study
The study aimed to analyze an association between the HLA-A gene variation and a risk of type 1 diabetes development and to evaluate the association of HLA class I and class II alleles with β-cell destruction.

Material and methods
A group of 108 children with type 1 diabetes were genotyped in HLA-A, -DRB1, and -DQB1 genes using hybridization with oligonu-cleotides probes. Plasma C-peptide concentration was assessed by radioimmunoassay method.

Results
No differences in allele HLA-A distribution between type 1 diabetes patients and healthy individuals were found. Among “low C-peptide”(< 0.28 pmol/ml) individuals, the frequency of HLA-A*02 allele was 41.3%, whereas only one HLA-A*26 allele was detected in this group (0.7%). Conversely, among “high C-peptide”( 0.28 pmol/ml) probands the prevalence of A*02 allele was 19.7% (Pc = 0.008, OR = 1.4, 95% CI: 1.2–1.7) and A*26 10.5 % (Pc < 0.007, OR = 0.15, 95% CI: 0.02–0.9). Genotype analysis showed that A*02/*02 and A*02/X children were more likely to have “low” C-peptide at the onset compared to those with non-A*02/non-A*02 genotype (p = 0.008, OR = 1.6, 95% CI: 1.3–2.0 and p = 0.015, OR = 1.4, 95% CI: 1.1–1.9, respectively). A02 phenotype individuals had lower median C-peptide (0.17 pmol/ml) than non-A02 patients (0.26 pmol/ml, p = 0.008). Median C-peptide was higher in the A26-positive group comparing to A26-negative (0.40 and 0.20, respectively, p = 0.04). No association between HLA class II and C-peptide levels was observed.

Conclusions
HLA-A alleles are not associated with disease development nevertheless strongly influence a residual pancreatic β-cell function. The results suggest a different role of HLA class I and class II in type 1 diabetes pathogenesis.

słowa kluczowe:

cukrzyca typu 1, HLA-A, HLA-DR, HLA-DQ, C-peptyd, predyspozycja genetyczna, progresja choroby, destrukcja komórek β


© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.