Znaczenie hiperglikemii poposiłkowej w rozwoju powikłań sercowo-naczyniowych

Hiperglikemia poposiłkowa to obecnie uznawany, niezależny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Wciąż nie jest jednak rutynowo oznaczana w diagnostyce i monitorowaniu pacjentów z cukrzycą typu 2. W niniejszej pracy omówiono badania epidemiologiczne i interwencyjne, w których oceniano wpływ leczenia hiperglikemii oraz hiperglikemii poposiłkowej na rokowanie chorych na cukrzycę typu 2. Przedstawiono mechanizmy, przez które hiperglikemia poposiłkowa najprawdopodobniej przyczynia się do przyspieszenia procesów miażdżycowych, oraz możliwości jej leczenia. W świetle obecnej wiedzy wydaje się, że oznaczanie hiperglikemii poposiłkowej oraz jej leczenie powinno stać się standardem w monitorowaniu chorych na cukrzycę typu 2.

Postprandial hyperglycaemia is considered to be an independent risk factor of cardiovascular disease. However, it is still not routinely used in diagnosis and monitoring of type 2 diabetic patients. In this paper, epidemiological and interventional studies evaluating the effect of postprandial hyperglycaemia treatment on the prognosis of type 2 diabetic patients are analyzed. Putative mechanisms of acceleration of the atherosclerotic process by postprandial hyperglycaemia as well as the possibilities of treatment are discussed. According to the current evidence, it appears that determination and treatment of postprandial hyperglycaemia should become standard in monitoring type 2 diabetic patients.