Znaczenie i klasyfikacja tatuaży w kontekście ich przydatności do identyfikacji zwłok o nieznanej tożsamości

Wprowadzenie

Tatuaż to trwały rysunek na skórze żywych osób wykonywany poprzez jej nakłuwanie i wprowadzanie barwnika w głąb skóry, najczęściej według uprzednio narysowanego wzoru. Tatuaż jako metoda zdobienia ciała znany jest od czasów prehistorycznych (np. tatua¬że na skórze egipskich mumii czy odnalezione w Alpach ciało tzw. Otziego – „człowieka z lodu” – mające liczne tatuaże, datowane na 5300 lat p.n.e. [1]), a jego wygląd oraz znaczenie zmieniały się i ewoluowały na przestrzeni wieków. Najstarsze tatuaże miały najprawdopodobniej, obok roli dekoracyjnej, funkcje magiczne i lecznicze. Niektóre obrazowały istotne fakty z życia posiadacza tatuażu, jeszcze inne wskazywały na przynależność i pozycję plemienną. Od dawien dawna tatuaż był czynnikiem identyfikującym. Już żołnierze rzymscy mieli tatuaże z imieniem cesarza i datą wstąpienia do wojska [2], a pielgrzymi do Ziemi Świętej tatuowali sobie krzyż jako znak deklaracji wiary chrześcijańskiej [3]. Zjawisko tatuażu było szeroko rozwinięte od zarania dziejów wśród społeczeństw plemiennych Oceanii, Półwyspu Malajskiego, Afryki i Ameryki Północnej, a także Japonii, natomiast w Europie proces rozprzestrzeniania tatuażu rozpoczął się pod koniec XVIII w. Miały na to wpływ postęp cywilizacyjny, przemiany społeczne i kulturowe, a przede wszystkim znaczne migracje ludności, które spowodowały wymieszanie się rozmaitych ras wraz z ich tradycjami i zwyczajami, także dotyczącymi zdobienia skóry. Procesy te trwały latami. Przywożeni do Europy bogato wytatuowani przedstawiciele „dzikich ludów” byli swoistą atrakcją cyrkowych pokazów i przedstawień bądź salonów osobliwości. Początkowo tatuaż charakteryzował marynarzy, którzy z racji dalekich podróży stykali się z wytatuowanymi przedstawicielami mieszkańców odległych egzotycznych krain, przejmując od nich zwyczaje zdobienia skóry, oraz przestępców, dla których tatuaż był swoistym świadectwem przynależności, a często „dokumentacją” istotnych zdarzeń z życia.
Jeszcze w XIX w. włoski psychiatra, antropolog i kryminolog Cesare Lombroso w swoim dziele pt. „Człowiek zbrodniarz w stosunku do antropologii, jurysprudencji i dyscypliny więziennej. Zbrodniarz urodzony. Obłąkaniec zmysłu moralnego” twierdził, że: „spośród nas, którzy posiadają mnóstwo zboczeń, tym się różnią od człowieka uczciwego i prawego, że ozdabiają swe ciała przeróżnymi szkaradnymi malunkami. Oszuści, rabusie, podpalacze, złodzieje, próżniacy, włóczędzy, zabójcy, pederaści i prostytutki traktują tatuaże jak spis swoich przeszłych występków oraz zapowiedź zbrodni zamierzonych. Nierzadko są wśród tych zdobień rysunki lubieżne, które recydywiści każą sobie wykłuwać w miejscach nieprzyzwoitych, a także sekretne znaki, stosowane przez członków tajnych stowarzyszeń. Zwyczajem tym przestępcy niemało przypominają ludy dzikie i pierwotne, a nie bez znaczenia pozostaje fakt, że większość z nich wywodzi się z niższych stanów. Autor tego naukowego dzieła ów zwyczaj opisał, a także liczbami, przykładami i rysunkami swoje obserwacje poparł, ażeby o ich prawdziwości nikt wątpić nie mógł” [4].
Na terenie Polski wzrost znaczenia tatuażu obserwuje się od drugiej połowy XX w. Początkowo był to tatuaż więzienny i związany z subkulturą przestępczą, a także, rzadziej spotykany, tatuaż wojskowy. Na przełomie XX i XXI w. doszło do rozkwitu tatuażu artystycznego. Współcześnie tatuaż przestaje się jednoznacznie kojarzyć z subkulturą więzienną i przestępczą, a staje się coraz bardziej popularnym i modnym sposobem zdobienia ciała.
Obecnie w Polsce obserwuje się lawinowy wzrost liczby profesjonalnych salonów tatuażu, w których osoby zainteresowane mogą skorzystać, w odpowiednich warunkach higienicznych i przy użyciu fachowego sprzętu, z usług wykwalifikowanych artystów-tatuatorów. Coraz większą popularnością cieszą się także konwencje tatuażu będące okazją do wymiany doświadczeń przez profesjonalistów z branży oraz miejscem, gdzie osoby zainteresowane wykonaniem tatuażu mogą spotkać artystów-tatuatorów [5]. W ten sposób tatuaż artystyczny staje się rodzajem sztuki pozwalającym z jednej strony wyróżnić się osobie wytatuowanej, a z drugiej wyrazić indywidualny styl danego tatuatora i pracowni tatuażu.
Z powyższego wynika, że tatuaż może dostarczać istotnych informacji o jego posiadaczu, które mogą być przydatne dla osoby wykonującej sekcję zwłok – zwłaszcza zwłok o nieznanej tożsamości.
W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby zwłok osób o nieustalonej tożsamości (NN), m.in. ze względu na: znaczną liczbę osób bezdomnych, napływ imigrantów i podróżnych, klęski żywiołowe, katastrofy masowe, w tym wypadki komunikacyjne skutkujące licznymi ofiarami. Szczególne trudności z identyfikacją występują, gdy zwłoki są rozczłonkowane lub objęte daleko posuniętymi przemianami pośmiertnymi. Wówczas tatuaż może okazać się istotny dla procesu identyfikacji. Aby jednak w pełni wykorzystać znaczenie tatuażu, potrzebna jest umiejętność identyfikacji poszczególnych rodzajów tatuażu oraz wiedza na temat ich znaczenia. Fakt, że to zagadnienie nie budziło dotychczas dużego zainteresowania, co przekłada się na niewielką liczbę publikacji na ten temat, był powodem podjęcia próby usystematyzowania związanych z tatuażem zagadnień przydatnych w medycynie sądowej.

Cel i pracy

Celem pracy jest przybliżenie sfery znaczeniowej najpopularniejszych w naszym kraju tatuaży i zaproponowanie nowej klasyfikacji, grupującej tatuaże w zależności od ich przydatności do celów identyfikacyjnych.

Materiał i metody

Autorzy przeanalizowali dostępne piśmiennictwo dotyczące sfery znaczeniowej tatuażu w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień subkultury penitencjarnej i tatuażu więziennego/przestępczego. Ponadto wykorzystano informacje uzyskane od osób osadzonych, a także tych, które odbyły karę pozbawienia wolności oraz pracowników służby penitencjarnej. Posiadając te informacje, przeanalizowano tatuaże stwierdzone na zwłokach 729 osób, których sekcję przeprowadzono w Zakładzie Medycyny Sądowej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2012–2015. Wszystkie stwierdzone tatuaże zostały sfotografowane oraz podzielone na grupy zgodnie z ich charakterem i według autorskiej klasyfikacji uwzględniającej przydatność poszczególnych rodzajów tatuażu do celów identyfikacyjnych.

Wyniki

Na badanych zwłokach stwierdzono tatuaże ze wszystkich grup, zgodnie z najpopularniejszym podziałem uwzględniającym jego charakter. Poniżej przedstawiono przykładowe tatuaże, ustawiając je w kolejności od najczęściej występujących:
1. Tatuaże o charakterze przestępczym i więziennym (określające hierarchię więzienną, przestępczą profesję, a także zamierzenia i cele, tatuaże erotyczne, środowiskowe, penitencjarne). Rysunki bądź napisy tworzące te tatuaże są z reguły jednobarwne (granatowo-czarne), bardzo często dość proste w formie, nieostre i rozmazujące się, niekiedy, w miarę upływu lat, wyblakłe i mało wyraźne. Wynika to najczęściej ze sposobu ich wykonania w warunkach izolacji za pomocą dość prymitywnych materiałów i narzędzi [6].
Linijne tatuaże na krawędzi powiek dolnych, tzw. mgiełki, świadczą o przynależności posiadacza do subkultury więziennej „grypsujących” (ryc. 1A) [7] i oznaczają osobę godną zaufania. Kropki na powiekach górnych, tzw. śpiochy, oznaczają człowieka czujnego w każdej sytuacji. Bocznie od kąta bocznego oka lewego blizna po tzw. przedłużkach – oznaczenie osoby, która jest w stanie, w razie potrzeby, zgodzić się dobrowolnie na przedłużenie kary pozbawienia wolności.
Napis „Vide Cul Fide” (zniekształcone łacińskie vide cui fidas – „patrz, komu ufasz”) też świadczy o przynależności do subkultury „grypsujących” (ryc. 1B).
Wieloramienna gwiazda jednostronnie cieniowana to oznaczenie recydywisty penitencjarnego (ryc. 2) [8]. Dodatkowe gwiazdki bądź kropki oznaczają liczbę poszczególnych wyroków.
Na rycinie 3 przedstawiono tatuaże tzw. profesji przestępczych, służące do wzajemnego rozpoznawania się. Tatuaż przedstawiający głowę kotka oznacza tzw. cichego złodzieja. Niekiedy tę samą profesję może oznaczać motyl bądź motyle na stopach. Tatuaż przedstawiający półksiężyc zlokalizowany na wysokości tabakiery anatomicznej oznacza tzw. złodzieja nocnego. Kropka jest elementem potwierdzającym znaczenie tatuażu.
Z powodu przebywania w izolacji więźniowie niekiedy wykonują tatuaże o charakterze informacyjno-refleksyjnym (ryc. 4). Napisy „To nas gubi – kobieta, karty, alkohol, broń” i „Więzienie jest piekłem” wskazują na cierpienie, jakim jest odbywanie kary pozbawienia wolności.
Wśród tatuaży więziennych bardzo popularne są tatuaże erotyczne [9], które stanowią swego rodzaju formę rozrywki i rozładowania napięcia seksualnego. Najpopularniejsze typy przedstawiono na rycinie 5. Na rycinie 5B dodatkowo widoczny jest wytatuowany napis „Tylko dla pań” ze strzałką skierowaną w stronę genitaliów – tatuaż ten ma świadczyć o atrakcyjności seksualnej posiadacza, a także (w warunkach więziennych) podkreślać jego hetero¬seksualność.
Wytatuowane stopnie wojskowe na barkach (ryc. 6) oznaczają liczbę lat pozbawienia wolności i jednocześnie świadczą o hierarchii więziennej. Każda gwiazdka oznacza najczęściej 3, a niekiedy 5 lat, każda belka 1 rok. Jeśli kontury wypełnione są tuszem, to kara już została odbyta, jeśli wytatuowane są tylko kontury, to kara jest w trakcie odbywania.
Sztylet owinięty wężem przedstawiony na rycinie 7 z towarzyszącymi inicjałami oznacza deklarację zemsty na konkretnej osobie. Jeśli wąż posiada koronę, świadczy to o tym, że zemsta została dokonana.
Niekiedy u osób z udokumentowaną przeszłością przestępczą spotyka się tatuaże, które pozornie nie przypominają żadnego z wyżej wymienionych typów tatuażu więziennego. Najczęściej są to oznaczenia zakładu karnego, w którym dana osoba odbywała karę pozbawienia wolności. Ich rozszyfrowanie wymaga bardzo szczegółowej wiedzy na temat symboliki używanej w konkretnych więzieniach. Kilka przykładów przedstawiono na rycinie 8 [10].
2. Tatuaż artystyczny cechują indywidualne, oryginalne wzory, bardzo często niepowtarzalne, pozwalające przypisać konkretny tatuaż danej osobie (ryc. 9).
3. Tatuaż wojskowy. Ten rodzaj tatuażu jest coraz rzadziej spotykany. Był najbardziej popularny w latach 60.–70. ubiegłego wieku (ryc. 10).
Powyżej zaprezentowany podział tatuaży oparto na sferze znaczeniowej. W tabeli I przedstawiono propozycję podziału tych samych tatuaży w zależności od ich przydatności do identyfikacji.

Wnioski

1. Posiadanie wiedzy na temat sfery znaczeniowej najpopularniejszych tatuaży jest warunkiem koniecznym do korzystania z danych, jakie dostarczają.
2. Zaproponowany nowy podział tatuaży pozwala w szybki sposób określić, czy dany tatuaż będzie przydatny do identyfikacji osoby o nieustalonych personaliach.

Dyskusja

Współczesna medycyna sądowa dysponuje szerokim wachlarzem metod stosowanych w identyfikacji zwłok osób o nieznanej tożsamości, takimi jak analiza DNA, daktyloskopia, analiza porównawcza uzębienia, nadto udokumentowanie obecności znaków szczególnych, takich jak blizny, implanty, zniekształcenia ciała, tatuaże. Większość tych metod przydatna jest jednak głównie, gdy możliwe jest typowanie osoby, do której zwłoki mogą należeć. W przeciwnej sytuacji konieczne jest, w pierwszej kolejności, opieranie się na innych dostępnych metodach. Jedną z nich jest wykorzystanie informacji, jakie niesie ze sobą tatuaż, będący często spotykanym znakiem szczególnym, w tym na zwłokach.
W ostatnich latach obserwuje się znaczny wzrost liczby osób wytatuowanych (z przewagą tatuaży artystycznych). Tatuaż jest także bardzo trwałym znakiem szczególnym – często widoczny jest na zwłokach rozkawałkowanych, a także zachowuje się nawet na zwłokach objętych zaawansowanymi, późnymi zmianami pośmiertnymi [11]. Niekiedy tatuaż, swoją formą bądź językiem napisów (jeżeli z takimi mamy do czynienia), może wstępnie wskazywać na narodowość jego posiadacza, co jest istotne zwłaszcza w przypadku, gdy brakuje innych danych przydatnych do celów identyfikacyjnych. Sytuacja taka zachodzi szczególnie w przypadkach tatuażu o charakterze przestępczym i więziennym. Tego rodzaju tatuaż pozwala też znacznie zawęzić grupę osób poszukiwanych. W przypadku ujawnienia na zwłokach tatuaży o charakterze indywidualnym dużo łatwiejsza jest wstępna identyfikacja, nawet pomimo złego stanu zwłok spowodowanego rozkawałkowaniem bądź zmianami pośmiertnymi. Wydaje się zatem wskazane, aby osoby dokonujące oględzin zwłok miały wiedzę na temat tatuaży. Niestety znajomość znaczenia poszczególnych tatuaży jest znikoma wśród medyków sądowych, a sytuacji nie poprawia trudna dostępność niewielkiej liczby publikacji dotyczących tej tematyki. Stąd próba przybliżenia tego zagadnienia poprzez przedstawienie charakterystyki tatuażu, ze szczególnym uwzględnieniem tatuażu o charakterze przestępczo-więziennym wraz z jego sferą znaczeniową.
W pracy zaprezentowano autorską propozycję klasyfikacji tatuażu pozwalającą szybko określić jego przydatność dla celów identyfikacyjnych. Potrzeba jej stworzenia wynikała z analizy warstwy znaczeniowej zgromadzonych tatuaży i spojrzenia pod kątem ich przydatności w konkretnych przypadkach. W praktyce medyczno-sądowej najczęściej występują dwie sytuacje wiążące się z ujawnieniem zwłok o nieznanej tożsamości: gdy istnieje możliwość typowania, do kogo zwłoki należą, ale rozległe obrażenia bądź zmiany pośmiertne uniemożliwiają potwierdzenie tożsamości na podstawie wyglądu osoby zmarłej, i gdy stan zachowania zwłok pozwala na ich rozpoznanie przez osoby bliskie, ale nie ma żadnych danych umożliwiających typowanie tożsamości, a tym samym dotarcie do osób mogących rozpoznać osobę zmarłą. W pierwszej sytuacji duże znaczenie będzie miał tatuaż indywidualny, w drugiej zaś wszystkie rodzaje tatuażu grupowego, przy czym najistotniejsze będą tatuaże grupowe zawężone lub z cechami indywidualnymi. Należy zwrócić uwagę, aby nie pomylić tych dwóch rodzajów tatuaży, co może się zdarzyć głównie w sytuacji tatuaży oznaczających konkretny zakład karny, które przypominają często tatuaż artystyczny. Pogłębianie wiedzy na temat tatuażu może w przyszłości zaowocować np. bazą danych, dzięki której tatuaż indywidualny – artystyczny będzie przydatny nie tylko w potwierdzeniu typowanej tożsamości, ale też pozwoli na zawężenie grupy poszukiwanych osób w sytuacji braku takiego typowania. Będzie to możliwe wówczas, gdy biegli będą dysponowali wiedzą pozwalającą rozróżnić efekty pracy poszczególnych pracowni i autorów tatuażu.
Podsumowując, należy podkreślić, że aby tatuaż stał się istotnym czynnikiem w rozpoznawaniu osób o nieznanej tożsamości, należy stale zgłębiać i systematyzować wiedzę na jego temat oraz aktualizować zagadnienie w piśmiennictwie fachowym. Autorzy kontynuują badania dotyczące warstwy znaczeniowej tatuaży i tatuażu na zwłokach objętych procesami gnilnymi.

Autorzy deklarują brak konfliktu interesów.

Introduction

Tattoo is a permanent drawing on the skin of living people made by its puncturing and inserting dye into the skin, usually according to the previously drawn pattern. The tattoo, as a method of decorating the body, has been known since prehistoric times (e.g. tattoos on the skin of the Egyptian mummies, or numerous tattoos dated back to 5,300 years BC on the so-called “Ötzi the Iceman” body found in the Alps [1]). Its appearance and meaning had been changing and has evolved over the centuries. Apart from the decorative role, the oldest tattoos were probably believed to have magical and healing properties. Some of them portrayed important facts from the life of their holders, while others pointed to affiliation and tribal position. For a long time the tattoo has been an identifying feature. Roman soldiers were equipped with tattoos specifying the name of the emperor and the date of joining the army [2], while pilgrims to the Holy Land tattooed themselves with a cross as a sign of the Christian faith declaration [3]. The phenomenon of tattooing has been widely prevalent since the beginning of tribal societies of Oceania, the Malay Peninsula, Africa and North America, as well as Japan. In Europe, the popularization of tattoo began in the late 18th century. It was influenced by the civilization progress, social and cultural changes, and above all, vast migrations with subsequent mixing of various races and their traditions, including skin decoration customs. These processes lasted for years. Opulently tattooed representatives of ‘wild peoples’ brought to Europe served as circus or curiosity salons attractions. Initially, the tattoo was a hallmark of sailors who, due to long travels, took over skin decorating habits of the tattooed inhabitants of distant exotic lands. It was also a distinctive mark for the criminals, for whom the tattoo served as a certificate of belonging and a registry of significant life events.
Back in the 19th century, the Italian psychiatrist, anthropologist and criminologist Cesare Lombroso, the author of “L’Uomo Delinquente in rapporto all’antropologia, alla giurisprudenza, ed alle discipline carcerarie” (“Man – a criminal in relation to anthropology, jurisprudence and prison discipline. A born criminal, madman of a moral sense”) stated: “(...) those of us, who have lots of perversions, differ from honest and righteous people by decorating their bodies with various hideous paintings. Scammers, robbers, arsonists, thieves, idlers, vagrants, killers, sodomites and prostitutes utilize tattoos as the lists of their past misdeeds and intentional crimes announcements. Frequently, among these ornaments, there are lewd drawings that recidivists command to pierce in obscene places, as well as confidential signs used by members of secret societies. With this custom, the criminals resemble wild and primitive people, and not without significance is the fact that most of them come from lower social classes. The author of this work described this custom, supporting his observations with numbers, examples and drawings, so that no one could have any doubts concerning its credibility” [4].
In Poland, the growing interest in the tattooing has been observed since the second half of the 20th century. Initially, it was a prison and a criminal subculture tattoo, as well as less common military tattoo. At the turn of the 20th and 21st centuries, the artistic tattoos flourished. Recently, the tattoo appears no longer to be an exponent of the prison and criminal subculture, but it is becoming more and more popular and fashionable way of decorating the body.
Currently in Poland an avalanche increase in the number of professional tattoo salons may be observed. People can benefit from the services of the qualified tattoo artists, who work using professional equipment, and in proper sanitary conditions. Tattoo conventions are also becoming more and more popular, being an opportunity to exchange experiences by industry professionals and a place where people interested in making a tattoo can meet tattoo artists [5]. In this way, an artistic tattoo becomes a kind of art that, on the one hand, can distinguish a tattooed person, and on the other, express the individual style of a given tattoo artist and tattoo studio.
Therefore, the tattoo can provide relevant infor¬mation about its owner, which can be useful for the person performing the autopsy – especially in case of corpses of unknown identity.
In recent years, there has been an increase in the number of corpses of unknown identity. Several factors may play a role here: a significant number of homeless people, an influx of immigrants and travelers, natural disasters, mass disasters including transport accidents with numerous victims. Particular difficulties in identification occur in cases of dismembered corpses affected by advanced post-mortem changes. The tattoo may support the identification process, however the ability to identify individual types of tattoo and recognize tattoo’s meaning is of crucial importance in such cases. This issue has not raised much interest so far, thus the limited number of studies concerning this problem exists. Our study is an attempt to systematize tattoo-related issues important from the perspective of forensic medicine.

Aim of the study

The aim of this study is to investigate the domain of meaning of the most popular tattoos in our country and to propose a new classification, based on the tattoo suitability for identification purposes.

Material and methods

We have analyzed the available literature concerning the domain of meaning of tattoos in Poland. A particular emphasis was put on the tattoo in the context of penitentiary subculture. In addition, information obtained from prisoners, persons who had been imprisoned and employees of the penitentiary services was used. Using the above data, we analyzed tattoos found on 729 corpses autopsied at the Department of Forensic Medicine of the Medical University of Warsaw in the years 2012–2015. All tattoos were photographed and divided into groups based on their nature and according to the innovative classification proposed, which takes into account their utility for identification purposes.

Results

Tattoos representing all groups were found on analyzed corpses, according to the most popular classification, based on the character of tattoos. The examples of tattoos representing each group are presented below, starting from the most common.
1. Crime and prison tattoos – describing the prison hierarchy, criminal profession, as well as intentions and goals, erotic tattoos, environmental penitentiary tattoos. Drawings or inscriptions forming these tattoos are usually monochromatic (blue-black), commonly quite simple in form, blurred and smudging, sometimes, over the years, faded and not very clear. They are usually made using simple materials and primitive tools [6].
The linear tattoos visible on the edge of the lower eyelids (so-called “mists”) indicate the owner to belong to the “prison kites” subculture, and they indicate a trustworthy person (Fig. 1A) [7]. Dots on the upper eyelids (so called “sleepers”) indicate a man vigilant in every situation. Laterally from the external angle of the left eye is the scar from the so-called “extenders”, which indicate a person who is able, if necessary, voluntarily agree to prolong the imprisonment penalty.
The inscription “Vide Cul Fide” (distorted Latin vide cui fidas – “be careful whom you trust” – also testifies to belong to the “prison kites” subculture (Fig. 1B).
A multi-faceted one-side shaded star is a designation of a penitentiary recidivist (Fig. 2) [8]. Additional stars or dots indicate the number of individual court judgments.
Figure 3 presents tattoos indicating “criminal profession”, and used for mutual recognition. A tattoo showing the head of a cat indicates the so-called “silent thief”. Sometimes the same “profession” can be indicated by butterfly or butterflies on feet. A tattoo showing the crescent located at the height of the anatomical snapper indicates the so-called “night thief”. The dot is an element that confirms the significance of the tattoo.
Because of isolation, prisoners sometimes make informative and cogitative tattoos (Fig. 4). Inscriptions: “A cause of our destruction – woman, cards, alcohol, weapons” or “Prison is hell” demonstrate the suffering of being imprisoned.
Among the prison tattoos erotic tattoos are very popular [9]. They comprise a form of entertainment as well as discharge of sexual tension. The most popular types are presented on the Figure 5. The photo 5B presents the tattooed inscription “Only for ladies” with an arrow directed towards the genitals – this tattoo is to testify to the sexual attractiveness of the holder, and to emphasize his heterosexuality in prison settings.
The tattooed military ranks on shoulders (Fig. 6) represent a number of years of imprisonment and at the same time they testify to a prison hierarchy. Each star usually corresponds to 3, and sometimes 5 years, while each bar to 1 year. If the contours are filled with ink, the punishment has already been carried out. If only the contours are tattooed, the punishment is in progress.
The dagger wrapped in a hose with accompanying initials, which is shown in Figure 7, means a declaration of revenge on a particular person. If the snake has a crown, it means that the revenge has been made.
Occasionally, tattoos that apparently do not match this type of person and do not resemble any of the above types of prison tattoos may be encountered in people with a proven criminal history. Those usually represent a penitentiary where the person was imprisoned. Their decoding requires a very detailed knowledge of the symbolism used in specific prisons. Some examples are presented in Figure 8 [10].
2. Artistic tattoo. It is characterized by individual, original design, very often unique, which allows to assign a tattoo to the specific person (Fig. 9).
3. Military tattoo. This type of tattoo is less and less frequent. It was most popular in the 60–70s of the last century (Fig. 10).
The above presented classification of tattoos complies with their domain of meaning. Table I presents the novel classification proposed, based on their suitability for identification purposes.

Conclusions

1. Knowledge concerning the domain of meaning of the most popular tattoos is of crucial importance to utilize data they provide.
2. The proposed new classification of tattoos allows to determine quickly whether the specific tattoo can be useful for identifying a person of unknown identity.

Discussion

Contemporary forensic medicine employs many methods of identifying corpses of unknown identity such as: DNA analysis, fingerprint analysis, comparative analysis of teeth, etc. In addition, special signs such as scars, implants, body distortions, and tattoos, are utilized. Most of these methods, however, are useful when typing the person to whom the corpse may belong is possible. In other situations, it is necessary to rely on other available methods. The tattoo – a special sign quite commonly found on corpses – may be one of the options.
In recent years, there has been a significant increase in the number of tattooed people with the predominance of artistic tattoos. Tattoo is also a very permanent special mark – it is often visible on split corpses, and it also remains even on corpses affected by advanced, late post-mortem changes [11]. Sometimes a tattoo, its form or language (when applicable), may suggest the nationality of its holder. It is especially important, when no other data useful for identification are available. It is especially true in cases of criminal and prison tattoos. This type of tattoo may significantly restrict the group of people considered. Revealing tattoos of individual type simplifies the initial identification of the corpses, even in cases of splitting or post-mortem changes. Thus, people who inspect corpses should have some knowledge concerning tattoos. Unfortunately, most forensic medicine specialists are not proficient in this area, and the relevant literature is restricted. Our study is an attempt to fill this gap by presenting the tattoo characteristics with particular emphasis on the criminal/prison tattoo and its domain of meaning.
We also propose a novel classification, to quickly determine the tattoo suitability for identification purposes. The analysis of the domain of meaning of collected tattoos led to a novel perspective in terms of their suitability in specific cases. In medico-legal practice, there are two situations when a disclosure of a corpse of unknown identity takes place. In the first one, it is possible to reveal the identity of the body, but extensive injuries or post-mortem changes prevent the appearance-based person identification. The second situation happens, when the state of preservation of the corpse is sufficient to identify the body by close relatives, but there is no data to identify them. In the first situation, the individual tattoo will be of particular importance, while in the second case all types of group tattoos will be the most informative – especially the group tattoos, confined or with individual features. Particular attention should be paid, however, not to confuse these two types, as tattoos denoting a specific penal institution may be sometimes confused with artistic tattoos. Growing body of evidence may contribute to prepare a database of the tattoos. This could possibly allow to confirm typed identity based on the individual artistic tattoos. Moreover, it could help to restrict the group of persons considered if such typing is not possible. To achieve this goal, experts should have knowledge to distinguish the effects of work of individual tattoo studios and authors.
Summing up, to make tattoo a significant factor in identification of corpses of unknown identity, constant progress is needed to update the existing knowledge and literature. This paper is a step towards that direction, and the authors continue their research concerning the domain of meaning of the tattoos as well as tattoo characteristics on corpses affected by putrefaction.

The authors declare no conflict of interest.

Piśmiennictwo References

1. Murphy WW Jr, zur Nedden D, Gostner P, Knapp R, Recheis W, Seidler H. The Iceman: discovery and imaging. Radiology 2003; 29: 226-614.
2. Bożyczko Z. Przestępstwo i życie. Ossolineum, Wrocław 1972; 162.
3. Bayard R. Tattoos: forensic considerations. Forensic Sci Med Pathol 2013; 9: 534-542.
4. Lombroso C. Tatuaż przestępczy. W: Człowiek zbrodniarz w stosunku do antropologii, jurysprudencji i dyscypliny więziennej. Zbrodniarz urodzony. Obłąkaniec zmysłu moralnego. Gdańsk 2014 (na podstawie polskiej edycji w tłumaczeniu JL Popławskiego, wyd. M. Wołowskiego, Warszawa 1891).
5. Delio M. Tatuaż – egzotyczna sztuka dekorowania skóry. Warszawski Dom Wydawniczy, Warszawa 1995.
6. Snopek M. Tatuaż – element współczesnej kultury. Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010; 262-273.
7. Szaszkiewicz M. Tajemnice grypserki. Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych, Kraków 1997; 13-23.
8. Jelski A. Tatuaż. Wydawnictwo Kontrowers, Gliwice 2007; 107-109.
9. Przybyliński S. Dziara, cynkówka, kolka – zjawisko tatuażu więziennego. Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2007.
10. Kobiela JS, Malinowski K. Aspekty kryminologiczne tatuażu. Arch Med Sadowej Kryminol 1970; 20: 266-273.
11. Bayard R, Winskog C. Potential problems arising during international disaster victim identification exercises. Forensic Sci Med Pathol 2010; 6: 1-2.

Adres do korespondencji

lek. med. Wojciech Adam Sadowski
Zakład Medycyny Sądowej Warszawski Uniwersytet Medyczny
ul. W. Oczki 1
02-007 Warszawa
e-mail: noangelpl@gmail.com

Address for correspondence

Wojciech Adam Sadowski, MD
Department of Forensic Medicine
Medical University of Warsaw
1 W. Oczki St.
02-007 Warsaw
e-mail: noangelpl@gmail.com