Znaczenie i wykorzystanie komórek macierzystych w dermatologii

Komórki macierzyste są zdolne do samoodnawiania własnej populacji i różnicowania się w komórki wyspecjalizowane. W skórze są zlokalizowane w tzw. niszach: 1) interfollicular stem cells – odpowiedzialne za regenerację naskórka po urazach, 2) w mieszku włosowym – follicular stem cells („wybrzuszenie”) oraz mezenchymalne komórki macierzyste w torebce włóknistej i brodawce włosa, 3) w naczyniach krwionośnych, pochodzenia mezodermalnego, dają początek fibroblastom i miofibroblastom, 4) komórki macierzyste melanocytów. Terapie z wykorzystaniem komórek macierzystych w chorobach skóry nadal są eksperymentalne, ale prowadzi się intensywne badania nad ich wykorzystaniem w leczeniu dystroficznej odmiany pęcherzowego oddzielania się naskórka, tocznia rumieniowatego układowego, bielactwa, różnych typów łysienia, a także owrzodzeń i trudno gojących się ran. Komórki macierzyste dzięki plastyczności i zdolności do różnicowania się w inne wyspecjalizowane komórki umożliwiły stworzenie medycyny regeneracyjnej.

Stem cells are capable of self-renewal of their population and differentiation into specialized cells. There are several “niches” in the skin: 1) interfollicular stem cells – responsible for skin regeneration after injury; 2) in the hair follicle as follicular stem cells (“bulge”) and mesenchymal stem cells in the hair bulb and follicular papilla; 3) stem cells of mesodermal origin associated with blood vessels, giving rise to fibroblasts and myofibroblasts; and 4) melanocyte stem cells. Treatment with stem cells of skin diseases is still considered experimental. Intensive research is being carried out on their use in treating dystrophic epidermolysis bullosa, systemic lupus erythematosus, vitiligo, different types of alopecia and ulcers and slow-healing wounds. Stem cells due to their flexibility and ability to differentiate into other specialized cells create the possibility for regenerative medicine.