Znaczenie kliniczne zębopochodnych ognisk zakażenia

W ostatnich latach obserwuje się bardzo szybki rozwój poszczególnych nauk medycznych, który doprowadził do powstania wąskich specjalizacji. Stomatologia przez wielu lekarzy medycyny jest postrzegana jako całkowicie odrębna dziedzina, która ma bardzo mało wspólnego z szeroko pojętym słowem medycyna. Ostatnie doniesienia wskazują jednak, jak ważne jest interdyscyplinarne spojrzenie na dolegliwości pacjenta. Celem pracy jest przedstawienie na podstawie piśmiennictwa wpływu zębopochodnych ognisk zapalnych na rozwój chorób ogólnoustrojowych.
Pod pojęciem zakażenia ogniskowego rozumie się uogólniony odczyn ustrojowy powstający i rozwijający się w związku ze zmianą zapalno-bakteryjną umiejscowioną w małej, ograniczonej przestrzeni – ognisku pierwotnym. Pierwotne ognisko zapalne zdefiniować można jako patomorfologiczne zmiany zapalne o charakterze przewlekłym, stanowiące źródło oddziaływania bakteryjnego, toksycznego, alergicznego lub nerwowego, wywołujące i podtrzymujące zmiany chorobowe w odległych narządach [1]. Pojęcie ogniska zębopochodnego wywołuje wciąż wiele kontrowersji. Temat ten był i nadal jest przedmiotem dociekania wielu badaczy, czego dowodem są liczne, zmieniające się teorie tłumaczące to zjawisko.
Przez szereg lat, jako źródła potencjalnych ognisk pierwotnych w jamie ustnej wskazywane były m.in. zęby z miazgą martwą, zmumifikowaną lub objętą procesem zgorzelinowym, zęby bezmiazgowe, pozornie wyleczone, z kanałami niewypełnionymi do wierzchołka. Dotyczyło to też przewlekłych procesów zapalnych okolicy okołowierzchołkowej korzeni zębów, stanów po wykonanej resekcji wierzchołka korzenia zęba, torbieli, stanów zapalnych kości, pozostawionych korzeni, zębów zatrzymanych, procesów zapalnych w przebiegu utrudnionego wyrzynania się zębów, periodontopatii oraz jatrogennie pozostawionych ciał obcych (np. instrumenty endodontyczne) [2, 53].
W ostatnich latach krytycznie ustosunkowano się do teorii zakażenia odogniskowego w powiązaniu z przewlekłymi zapaleniami tkanek okołowierzchołkowych, znacznie rozszerzając wskazania do leczenia endodontycznego [3]. Nie zmienia to jednak faktu, że zmiany patologiczne w jamie ustnej pacjenta mogą przyczynić się do pogorszenia ogólnego stanu organizmu. Oddziaływanie ognisk zębowych, takich jak np. schorzenia przyzębia z głębokimi kieszonkami przyzębnymi, na powstawanie zmian chorobowych o zróżnicowanej lokalizacji w organizmie...


Pełna treść artykułu...