Związek pomiędzy zmianami morfologicznymi mózgu a psychopatią – przegląd literatury – przegląd literatury

Wstęp:
Psychopatia to neuropsychiatryczne zaburzenie, które charakteryzuje się m.in. zubożeniem reakcji emocjonalnych, wysokim intelektem i większą skłonnością do impulsywności. Narzędziem do oceny występowania tego zaburzenia jest skala psychopatii Hare’a (PCL-R). Część badań sugeruje, że u psychopatów mogą istnieć różnice w budowie niektórych struktur mózgu (np. ciała migdałowatego) w porównaniu z osobami bez psychopatii.

Materiał i metody:
Dokonano analizy prac znajdujących się w bazie PubMed. W wyborze publikacji istotne było, by pacjenci opisani w danej pracy naukowej prezentowali cechy psychopatii (skala PCL-R, PCL-SV). We wszystkich publikacjach autorzy korzystali z obrazowania mózgu przy użyciu rezonansu magnetycznego. Kryterium wyboru było również to, jaka struktura była badana, analizowanie nadużywania substancji psychoaktywnych jako współzmiennej oraz rok publikacji. Wykluczono publikacje niedostępne w języku angielskim.

Wyniki:
Przegląd piśmiennictwa pokazał, że istnieją różnice w budowie niektórych struktur mózgowia, np. ciała migdałowatego, u osób z psychopatią w porównaniu z grupą kontrolną. Stwierdzono też występowanie wyższych wskaźników psychopatii u dorosłych z jamą przegrody przezroczystej. U osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych obserwowano zmniejszoną objętość istoty szarej w korze przedczołowej, korze okołooczodołowej i w obszarze pola przedruchowego kory mózgowej, czego nie odnotowano u osób z cechami psychopatycznymi.

Wnioski:
U osób wykazujących cechy psychopatyczne opisano zmiany strukturalne w mózgu, takie jak ścieńczenie kory mózgu w niektórych obszarach, zmniejszenie objętości ciała migdałowatego. Uzależnienie od substancji psychoaktywnych może mieć wpływ na wyniki badań i dlatego należy je uwzględniać jako współzmienną. Konieczne są dalsze badania opisanych struktur mózgowia w celu lepszego zrozumienia ich związku lub jego braku z psychopatią.



Introduction:
Psychopathy is a neuropsychiatric disorder characterized by deficient emotional responses, lack of empathy, shallow affect and a greater tendency to be impulsive. Some studies suggest that there could be differences in e.g. the cavum septum pellucidum and amygdalae in psychopaths’ brains compared to non-psychopaths.

Material and methods:
The aim of this paper is to review current studies on cases of people with psychopathy. A PubMed search was conducted using keywords such as “Psychopathy” and “Psychopathy brain”. In the selection of publications, brain structure that was examined, substance abuse as a covariate and the year of publication were important. Publications not available in English were excluded.

Results:
Studies have shown that there are differences in the morphology of brain structures, for example the nucleus accumbens and amygdala, observed in people with psychopathy compared to controls. Psychopaths also showed cortical thinning, most significant in the left insula. In people with substance use disorder a reduced volume of gray matter was observed in the prefrontal cortex, the orbitofrontal cortex and in the premotor area of the cerebral cortex.

Conclusions:
Structural differences in the brain were described in people with psychopathic traits. The conclusions of some of the analyzed studies were similar to each other, but others were not. Substance use disorder/substance abuse can affect the results of research and should be counted as a covariate. There is a need for further studies of described brain structures using same covariates for better understanding of the brain structure-psychopathy relationship.