Prof. Barczyk o problemach diagnostycznych zwłóknienia płuc po COVID-19 ►

Jakimi kryteriami kierować się w diagnostyce zwłóknienia płuc po COVID-19? Co na ten temat mówią badania? Kiedy wszcząć leczenie PCPF (post-COVID pulmonary fibrosis), a kiedy jeszcze obserwować pacjenta? Na te pytania stara się odpowiedzieć prof. Adam Barczyk, zaznaczając, że wciąż zbyt mało wiemy o tej chorobie.

Naukowiec w swoim wykładzie przypomina, że podczas pandemii, szczególnie na początku, lekarze mieli przekonanie, że pacjenci z włóknieniem pocovidowym płuc „zaleją” szpitale. Prognozy te na szczęście się nie sprawdziły, chociaż – jak przyznaje ekspert – wciąż jest dużo chorych z tym powikłaniem. Trudno jednak ustalić rozmiar zjawiska, ponieważ zdarza się, że pacjenci trafiają do lekarzy ze zmianami włóknieniowymi płuc typowymi dla post-COVID i nierozpoznanym COVID-19.

– Od początku miałem poczucie, że mamy do czynienia z mocnym uszkodzeniem płuc podobnym do innych ARDS (ostra niewydolność oddechowa) wywołanych przez COVID-19, ale w większości nie był to proces typowy dla chorób śródmiąższowych – stwierdza prof. dr hab. n. med. Adam Barczyk, kierownik Katedry i Kliniki Pneumonologii Wydziału Nauk Medycznych Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Nadal też nie ma dostatecznej wiedzy na temat zwłóknienia płuc po COVID-19 (PCPF, post-COVID pulmonary fibrosis), niewiele ukazuje się prac naukowych. Ekspert analizuje dostępne, wybrane badania naukowe na temat m.in. radiologii zmian pocovidowych płuc. Omawia też metaanalizę kilkunastu badań na temat objawów charakterystycznych dla pocovidowych zmian płuc, a także diagnostykę różnicową PCPF.



Wykład prof. dr. hab. n. med. Adama Barczyka „Choroba śródmiąższowa płuc czy włóknienie płuc po zapaleniu COVID-19?" został wygłoszony podczas IX Konferencji Gorące Tematy w Pneumonologii zorganizowanej przez wydawnictwo Termedia.