POChP to postępująca przebudowa mięśnia sercowego

W przebiegu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc uszkodzeniu ulegają nie tylko drogi oddechowe i pęcherzyki płucne. Patologicznej przebudowie jest poddany także mięsień sercowy, co udowodniono na łamach „European Respiratory Journal”.

U chorych na POChP częstość występowania i śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych jest dwu–, trzykrotnie większa w porównaniu z populacją ogólną. Dotychczas brakowało jednak danych, które w sposób wiarygodny opisywałyby zależność między postępującą degradacją tkanki płucnej a strukturą i funkcją mięśnia sercowego. Aż do teraz, gdyż wieloośrodkowy zespół badaczy ze Stanów Zjednoczonych poddał ocenie sporą grupę chorych przez dość długi okres.

The MESA COPD (Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis Chronic Obstructive Pulmonary Disease) było wieloośrodkowym, podłużnym badaniem kliniczno-kontrolnym, w którym uczestniczyło 187 osób w wieku od 50 do 79 lat palących co najmniej 10 paczkolat i wśród których nie występowały objawy kliniczne jakiejkolwiek choroby sercowo-naczyniowej. Za pomocą tomografii komputerowej mierzono powierzchnię segmentowej ściany dróg oddechowych (WA) i odsetek zmian rozedmowych w płucach. Parametry prawej i lewej komory serca oceniano za pomocą rezonansu magnetycznego w kolejnych badaniach przez sześ lat.

Wśród badanych 42 proc. spełniało kryteria POChP, 22 proc. nie porzuciło nałogu palenia tytoniu w trakcie okresu objętego badaniem. Wykazano, że większa powierzchnia ściany dróg oddechowych w chwili włączenia do badania wiązała się z podłużnym wzrostem masy prawej komory - przyrost wynosił 3,5 g masy na każde 10 mm2 powierzchni. Dodatkowo rosnący odsetek zmian rozedmowych skutkował postępującą niższą objętością końcoworozkurczową lewej komory - na każdy 5-procentowy wzrost zmian rozedmowych objętość spadała o niemal 8 ml. Podobna zależność dotyczyła rzutu serca, w której przypadku każde 5 proc. więcej rozedmy prowadziło do spadku rzutu o 0,2 l/min. Powyższe zależności nie zależały od rasy, wieku i płci.

Widać wyraźnie, że w ślad za zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym - związanym zarówno z samą POCHP, jak i nałogiem palenia tytoniu - idzie także przebudowa mięśnia sercowego i upośledzenie jego funkcji.