Spirometria w rozpoznawaniu POChP – zalecenia GOLD

Rozpoznawanie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc wydaje się stosunkowo proste, istnieje jednak kilka aspektów, na które koniecznie należy zwrócić uwagę by uniknąć rozpoznania fałszywie dodatniego lub fałszywie ujemnego. Przekonują o tym zalecenia GOLD zamieszczone na łamach „European Respiratory Journal”.

U osób z przewlekłymi objawami ze strony układu oddechowego i/lub narażonymi na czynniki ryzyka należy rozważyć rozpoznanie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Do potwierdzenia diagnozy wymagana jest spirometria wykazująca zaburzenia przepływu powietrza po rozszerzeniu oskrzeli, przy użyciu stosunku FEV1/FVC poniżej 0,7. Opierając się o aktualne dowody eksperci GOLD wskazali, czy konieczna jest próba rozkurczowa do rozpoznania POChP.

Według komitetu naukowego GOLD dotychczasowe badania kohortowe wykazały, że spirometria przed i po próbie rozkurczowej daje w większości przypadków zgodne wyniki diagnostyczne, chociaż częstość występowania POChP jest aż o 36 proc. niższa w porównaniu z wartościami po próbie. Rozbieżne wyniki mogą wystąpić u osób odpowiadających na „objętość” lub „przepływ”. Osoby reagujące objętościowo mają zmniejszoną FVC z powodu pułapki powietrznej, dając tym samym stosunek FEV1/FVC powyżej 0,7 przed podaniem leku wziewnego; reakcja objętościowa występuje po podaniu inhalacji z większą poprawą FVC w porównaniu z FEV1, zmniejszając stosunek do mniej niż 0,7. Pacjenci reagujący na przepływ wykazują większą poprawę FEV1 w porównaniu z FVC, co może zwiększyć FEV1/FVC z poniżej 0,7 przed próbą rozkurczową do powyżej 0,7 po niej.

Z powyższych względów eksperci GOLD rekomendują wykonywanie spirometrii bez próby rozkurczowej w celu wykluczenia POChP oraz ponowne jej wykonanie z próbą w celu potwierdzenia rozpoznania. Według niech zmniejszy to odsetek wyników fałszywie dodatnich i fałszywie ujemnych, co przełoży się na szybsze uzyskanie pomocy przez pacjenta. Wyniki po próbie rozkurczowej, które są bliskie wartości progowej należy powtórzyć, aby mieć pewność, że postawiona zostanie prawidłowa diagnoza. Pomiary po próbie rozkurczowej zapewniają, że osoby reagujące na leczenie bronchodylatacyjne nie zostaną przeoczone i ograniczają nadmierną diagnostykę POChP.