Adalimumab w hidradenitis suppurativa
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Pierwotne zamknięcie rany po operacji z powodu HS pozostaje kontrowersyjne. Na przykład, aktualne niemieckie wytyczne z 2012 zalecają całkowite chirurgiczne wycięcie zmian HS, a następnie wtórne gojenie się rany; wytyczne odradzają pierwotne zamykanie rany.
Dr Gefion Girbig i jej współbadacze z Institute for Health Sciences Research in Dermatology and Nursing at University Medical Center Hamburg-Eppendorf w Niemczech postawili hipotezę, że zaburzone gojenie się ran jest konsekwencją choroby zapalnej leżącej u podstaw HS a stosowanie adalimumabu przez co najmniej 6 miesięcy przed wykonaniem operacji z pierwotnym zamknięciem rany podczas leczenia anty-TNF zmniejszyłoby częstość takich zaburzeń.
Zostało to potwierdzone w niewielkim pilotażowym badaniu obserwacyjnym. Obejmowało ono 10 pacjentów z HS, którzy przeszli operację po co najmniej 6 miesiącach leczenia adalimumabem. Sześciu miało operację z powodu HS pachowego, a cztery osoby z powodu zmian pachwinowych. Tylko 2 z 10 miało zaburzenia gojenia ran. Te dwie osoby przeszły operacyjną rekonstrukcję okolicy pachwinowej. Żaden przypadek nie dotyczył infekcji.
Postępowanie chirurgiczne polegało na otwarciu części szwu, aby umożliwić jednoczesne wtórne zamknięcie rany. 20-% częstotliwość występowania zaburzonego gojenia się ran, (gdy pierwotne zamknięcie zostało przeprowadzone, podczas gdy zapalenie kontrolowano adalimumabem), jest znacznie niższa niż częstość zgłaszana przy pierwotnym zamknięciu bez adalimumabu. Girbig i jej współbadacze prowadzą obecnie większe, kontrolowane badanie, aby potwierdzić swoje ustalenia.
Zostało to potwierdzone w niewielkim pilotażowym badaniu obserwacyjnym. Obejmowało ono 10 pacjentów z HS, którzy przeszli operację po co najmniej 6 miesiącach leczenia adalimumabem. Sześciu miało operację z powodu HS pachowego, a cztery osoby z powodu zmian pachwinowych. Tylko 2 z 10 miało zaburzenia gojenia ran. Te dwie osoby przeszły operacyjną rekonstrukcję okolicy pachwinowej. Żaden przypadek nie dotyczył infekcji.
Postępowanie chirurgiczne polegało na otwarciu części szwu, aby umożliwić jednoczesne wtórne zamknięcie rany. 20-% częstotliwość występowania zaburzonego gojenia się ran, (gdy pierwotne zamknięcie zostało przeprowadzone, podczas gdy zapalenie kontrolowano adalimumabem), jest znacznie niższa niż częstość zgłaszana przy pierwotnym zamknięciu bez adalimumabu. Girbig i jej współbadacze prowadzą obecnie większe, kontrolowane badanie, aby potwierdzić swoje ustalenia.