Hamowanie BRAF/MEK lub PD-1 najlepszą opcją dla chorych na czerniaka
Autor: Kamila Gębska
Data: 08.12.2016
Źródło: JAMA Oncology, opublikowano na stronie internetowej 27 października 2016 Systemic Therapy for Previously Untreated Advanced BRAF-Mutated MelanomaA Systematic Review and Network Meta-Analysis of Randomized Clinical Trials Tahira Devji, Oren Levine, Binod N
Wyniki metaanalizy wykazały, że inhibitory BRAF/MEK oraz zahamowanie szlaku PD-1 istotnie wydłuża przeżycie w porównaniu do innych rodzajów leczenia u chorych na czerniaka z obecnością mutacji w genie BRAF. Wyniki badania opublikowano w JAMA Oncology.
Metaanalizę zaprojektowano w celu określenia najskuteczniejszej opcji terapeutycznej 1. linii u chorych na zaawansowanego czerniaka z obecnością mutacji w genie BRAF, ponieważ do tej pory brak jest badań porównujących poszczególne opcje terapeutyczne bezpośrednio (head-to-head). Do metaanalizy włączono 15 randomizowanych badań klinicznych, w których uczestniczyło łącznie 6662 chorych. We wszystkich badaniach oceniano skuteczność i bezpieczeństwo przynajmniej jednej terapii celowanej lub inhibitora immunologicznego punktu kontrolnego.
Leczenie zarówno lekami ukierunkowanymi na BRAF/MEK lub inhibitorami PD-1 związane jest z wydłużeniem przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) w porównaniu do innych terapii z wyjątkiem terapii anty CTLA-4/GM-CSF. Nie wykazano istotnej statystycznie różnicy w zakresie OS pomiędzy inhibitorami BRAF/MEK i inhibitorami PD-1 (HR 1,02; 95% CI 0,72-1,45). Na tej podstawie przyjęto, że obie te opcje terapeutyczne są równorzędne.
Leczenie inhibitorami BRAF/MEK istotnie wydłużało czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) w porównaniu do innych opcji terapeutycznych. Leczenie skojarzone anty PD-1/CTLA-4 wykazuje również istotne korzyści w zakresie PFS w porównaniu do monoterapii anty-PD-1 (HR 0,75) i wszystkimi innymi opcjami terapeutycznymi z wyjątkiem inhibitorów BRAF/MEK.
Dodatkowo leczenie anty BRAF/MEK skutkuje wyższymi całkowitymi odsetkami odpowiedzi (ang. overall response rate, ORR) w porównaniu do monoterapii inhibitorem BRAF (OR 2,00; 95% CI 1,64-2,45). Natomiast leczenie inhibitorami BRAF/MEK lub BRAF wiąże się z wyższymi ORR w porównaniu do jakiejkolwiek innej terapii.
Badacze podkreślają jednak, że korzyści dotyczące przeżycia nie mogą wiązać się z dużym nasileniem toksyczności czy znacznym pogorszeniem jakości życia. Leczenie inhibitorami PD-1 i chemioterapią wiązało się z niższym ryzykiem ciężkich działań niepożądanych.
Badacze podkreślają, że korzyści w zakresie OS są największe u chorych leczonych inhibitorami PD-1 lub skojarzeniem inhibitorów BRAF/MEK, przy czym profil bezpieczeństwa jest korzystniejszy u chorych leczonych inhibitorami PD-1. Dlatego badacze sugerują, że ta opcja powinna być opcją z wyboru w leczeniu 1. linii chorych na czerniaka w przypadku, kiedy priorytetem nie jest uzyskanie szybkiej odpowiedzi na leczenie.
Leczenie zarówno lekami ukierunkowanymi na BRAF/MEK lub inhibitorami PD-1 związane jest z wydłużeniem przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) w porównaniu do innych terapii z wyjątkiem terapii anty CTLA-4/GM-CSF. Nie wykazano istotnej statystycznie różnicy w zakresie OS pomiędzy inhibitorami BRAF/MEK i inhibitorami PD-1 (HR 1,02; 95% CI 0,72-1,45). Na tej podstawie przyjęto, że obie te opcje terapeutyczne są równorzędne.
Leczenie inhibitorami BRAF/MEK istotnie wydłużało czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) w porównaniu do innych opcji terapeutycznych. Leczenie skojarzone anty PD-1/CTLA-4 wykazuje również istotne korzyści w zakresie PFS w porównaniu do monoterapii anty-PD-1 (HR 0,75) i wszystkimi innymi opcjami terapeutycznymi z wyjątkiem inhibitorów BRAF/MEK.
Dodatkowo leczenie anty BRAF/MEK skutkuje wyższymi całkowitymi odsetkami odpowiedzi (ang. overall response rate, ORR) w porównaniu do monoterapii inhibitorem BRAF (OR 2,00; 95% CI 1,64-2,45). Natomiast leczenie inhibitorami BRAF/MEK lub BRAF wiąże się z wyższymi ORR w porównaniu do jakiejkolwiek innej terapii.
Badacze podkreślają jednak, że korzyści dotyczące przeżycia nie mogą wiązać się z dużym nasileniem toksyczności czy znacznym pogorszeniem jakości życia. Leczenie inhibitorami PD-1 i chemioterapią wiązało się z niższym ryzykiem ciężkich działań niepożądanych.
Badacze podkreślają, że korzyści w zakresie OS są największe u chorych leczonych inhibitorami PD-1 lub skojarzeniem inhibitorów BRAF/MEK, przy czym profil bezpieczeństwa jest korzystniejszy u chorych leczonych inhibitorami PD-1. Dlatego badacze sugerują, że ta opcja powinna być opcją z wyboru w leczeniu 1. linii chorych na czerniaka w przypadku, kiedy priorytetem nie jest uzyskanie szybkiej odpowiedzi na leczenie.
