123RF
Inhibitory kinazy janusowej w terapii łysienia plackowatego
| Tagi: | inhibitor JAK, RCT, faza 2a, badanie, łysienie |
Łysienie plackowate jest autoimmunologiczną chorobą, która prowadzi do utraty owłosienia.
Na łamach „Journal of the American Academy of Dermatology” opublikowano wyniki randomizowanego badania klinicznego fazy 2a dotyczącego zastosowania inhibitorów kinazy janusowej ritlecytynibu i brepocytynibu w leczeniu tego schorzenia.
Do badania zakwalifikowano pacjentów, u których łysienie plackowate doprowadziło do utraty co najmniej 50 proc. włosów skóry głowy. Pacjenci w równych proporcjach byli randomizowani do stosowania raz dziennie doustnego ritlecytynibu, brepocytynibu albo placebo. Pierwszorzędowym punktem końcowym była zmiana w punktacji Severity of Alopecia Tool (SALT) po 24 tygodniach leczenia. Drugorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, którzy uzyskali co najmniej 30-proc. odpowiedź ocenianą w punktacji SALT.
Do ritlecytynibu zrandomizowano 48 pacjentów, a do brepocytynibu albo placebo po 47. Po 24 tygodniach leczenia, zarówno w grupie leczonej ritlecytynibem, jak i brepocytynibem odnotowano zmniejszenie nasilenia łysienia plackowatego w porównaniu z placebo. Ogółem co najmniej 30-proc. poprawę ocenianą w SALT osiągnęło 50 proc. pacjentów leczonych ritlecytynibem, 64 proc. pacjentów leczonych brepocytynibem i tylko 2 proc. z grupy placebo. U dwóch pacjentów leczonych brepocytynibem doszło do rabdomiolizy.
Zastosowanie ritlecytynibu lub brepocytynibu przez 24 tygodnie znacznie zmniejszyło nasilenie łysienia plackowatego.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
Do badania zakwalifikowano pacjentów, u których łysienie plackowate doprowadziło do utraty co najmniej 50 proc. włosów skóry głowy. Pacjenci w równych proporcjach byli randomizowani do stosowania raz dziennie doustnego ritlecytynibu, brepocytynibu albo placebo. Pierwszorzędowym punktem końcowym była zmiana w punktacji Severity of Alopecia Tool (SALT) po 24 tygodniach leczenia. Drugorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, którzy uzyskali co najmniej 30-proc. odpowiedź ocenianą w punktacji SALT.
Do ritlecytynibu zrandomizowano 48 pacjentów, a do brepocytynibu albo placebo po 47. Po 24 tygodniach leczenia, zarówno w grupie leczonej ritlecytynibem, jak i brepocytynibem odnotowano zmniejszenie nasilenia łysienia plackowatego w porównaniu z placebo. Ogółem co najmniej 30-proc. poprawę ocenianą w SALT osiągnęło 50 proc. pacjentów leczonych ritlecytynibem, 64 proc. pacjentów leczonych brepocytynibem i tylko 2 proc. z grupy placebo. U dwóch pacjentów leczonych brepocytynibem doszło do rabdomiolizy.
Zastosowanie ritlecytynibu lub brepocytynibu przez 24 tygodnie znacznie zmniejszyło nasilenie łysienia plackowatego.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
