Liszaj twardzinowy imitujący ziarniniaka grzybiastego poprzedzający chłoniaka z komórek B
Redaktor: Arleta Czarnik
Data: 26.10.2021
Chłoniaki skóry stanowią szczególne wyzwanie w codziennej praktyce, gdyż mogą imitować zarówno powszechne, jak i rzadkie dermatozy. Nietypowa manifestacja lub przebieg schorzenia skóry powinny skłaniać do wzmożenia czujności onkologicznej i ponawiania biopsji skóry.
Diagnostyka chłoniaków skóry jest niezwykle trudna ze względu na ich zróżnicowanie morfologiczne i kliniczne podobieństwo do wielu dermatoz. Liszaj twardzinowy zaliczany jest do rzekomych chłoniaków skóry – heterogennej grupy schorzeń definiowanych jako łagodne, odczynowe rozrosty limfocytów T lub B, które klinicznie i histologicznie mogą naśladować chłoniaki, ale mają tendencję do samoistnego ustępowania. W większości przypadków etiologia schorzenia jest nieznana.
Na łamach „Przeglądu Dermatologicznego” opisano przypadek 70-letniej pacjentki z rozpoznanym liszajem twardzinowym (LS), u której ewolucja zmian skórnych budziła podejrzenie rozrostu limfocytarnego.
Przypadek budził niepokój onkologiczny ze względu na nietypowe dla LS zajęcie dużej powierzchni skóry, szybki przebieg, wyraźny komponent naczyniowy oraz wyczuwalny naciek. Chora spełniała wszystkie kliniczne kryteria rozpoznania ziarniniaka grzybiastego według Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego: obecność postępujących zmian plamisto-rumieniowych, występowanie wykwitów na skórze nieeksponowanej na światło UV, zmienność kształtów i rozmiarów wykwitów, a także poikilodermia. Pacjentkę hospitalizowano trzykrotnie z powodu zaostrzenia zmian skórnych z towarzyszącym naciekiem imitujących ziarniniaka grzybiastego. W pobranych wycinkach ze zmian skórnych wykluczono diagnozę chłoniaka skóry. W kolejnych miesiącach pojawiła się nowa guzowata zmiana na twarzy, która okazała się chłoniakiem strefy brzeżnej. Po zwiększeniu dawki metotreksatu do 20 mg tygodniowo uzyskano szybką remisję zmian.
Pacjenci z chłoniakami powinni być objęci stałą, najlepiej wielospecjalistyczną (dermatolog, hematolog, radioterapeuta, patomorfolog, psycholog lub psychiatra) opieką w ośrodkach referencyjnych. Przedstawiony przypadek wskazuje, że rozpoznanie chłoniaka pierwotnie skórnego stanowi istotne wyzwanie w codziennej praktyce dermatologicznej i wymaga ponawiania biopsji.
Pełna treść artykułu: Agnieszka Oszywa, Andrzej K. Jaworek, Grzegorz Dyduch, Agnieszka Giza, Anna Wojas-Pelc. Lichen sclerosus mimicking mycosis fungoides preceding B-cell lymphoma – diagnostic challenges. Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2021; 108: 202-212.
Na łamach „Przeglądu Dermatologicznego” opisano przypadek 70-letniej pacjentki z rozpoznanym liszajem twardzinowym (LS), u której ewolucja zmian skórnych budziła podejrzenie rozrostu limfocytarnego.
Przypadek budził niepokój onkologiczny ze względu na nietypowe dla LS zajęcie dużej powierzchni skóry, szybki przebieg, wyraźny komponent naczyniowy oraz wyczuwalny naciek. Chora spełniała wszystkie kliniczne kryteria rozpoznania ziarniniaka grzybiastego według Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego: obecność postępujących zmian plamisto-rumieniowych, występowanie wykwitów na skórze nieeksponowanej na światło UV, zmienność kształtów i rozmiarów wykwitów, a także poikilodermia. Pacjentkę hospitalizowano trzykrotnie z powodu zaostrzenia zmian skórnych z towarzyszącym naciekiem imitujących ziarniniaka grzybiastego. W pobranych wycinkach ze zmian skórnych wykluczono diagnozę chłoniaka skóry. W kolejnych miesiącach pojawiła się nowa guzowata zmiana na twarzy, która okazała się chłoniakiem strefy brzeżnej. Po zwiększeniu dawki metotreksatu do 20 mg tygodniowo uzyskano szybką remisję zmian.
Pacjenci z chłoniakami powinni być objęci stałą, najlepiej wielospecjalistyczną (dermatolog, hematolog, radioterapeuta, patomorfolog, psycholog lub psychiatra) opieką w ośrodkach referencyjnych. Przedstawiony przypadek wskazuje, że rozpoznanie chłoniaka pierwotnie skórnego stanowi istotne wyzwanie w codziennej praktyce dermatologicznej i wymaga ponawiania biopsji.
Pełna treść artykułu: Agnieszka Oszywa, Andrzej K. Jaworek, Grzegorz Dyduch, Agnieszka Giza, Anna Wojas-Pelc. Lichen sclerosus mimicking mycosis fungoides preceding B-cell lymphoma – diagnostic challenges. Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2021; 108: 202-212.
