iStock
Łysienie androgenowe ma niekorzystny wpływ na jakość życia, ale nie grozi depresją
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 12.08.2021
Źródło: Medscape
| Tagi: | łysienie androgenowe, jakość życia, depresja |
Łysienie androgenowe znacząco pogarsza ogólną jakość życia i zdrowie emocjonalne pacjentów, jednak nie ma znaczącego wpływu na częstość występowania depresji.
Tak wynika z przeglądu systematycznego i metaanalizy 41 badań. – Wypadanie włosów wpływa na samoocenę, powoduje trichodynię i odgrywa rolę w emocjach i aktywności społecznej, co może być związane z problemami psychiatrycznymi i pogorszeniem jakości życia – napisał dr Chun-Hsien Huang z Chang Gung Memorial naTajwanie. Jednak brakuje systematycznych przeglądów związków między łysieniem androgenowym (AGA) a jakością życia związaną ze zdrowiem (HRQOL).
W badaniu opublikowanym w „JAMA Dermatology” naukowcy przeanalizowali dane 7995 pacjentów z AGA zawarte w 41 badaniach. Obejmowały one 11 narzędzi do oceny HRQOL i 29 narzędzi do oceny psychologicznej. Spośród nich do oceny jakości życia wykorzystano Dermatologiczny Indeks Jakości Życia (DLQI) i specyficzny dla włosów Skindex-29, a do oceny psychologicznej w metaanalizie wykorzystano Skalę Depresji Centrum Badań Epidemiologicznych (CES-D).
W sumie w 27 badaniach zidentyfikowano 18 czynników związanych z HRQOL. Warto zauważyć, że ani stopień utraty włosów oceniany przez lekarzy, ani odpowiedź na leczenie nie były czynnikami wpływającymi na HRQOL.
Łączny wynik DLQI we wszystkich badaniach wyniósł 8,16, a analiza podgrup nie wykazała różnic w HRQOL między mężczyznami a kobietami lub między pacjentami z krajów europejskich i azjatyckich. Jednak pięć badań wykazało znaczące różnice w HRQOL między mężczyznami a kobietami, gdy zastosowano różne narzędzia oceny, co podkreśliło potrzebę przeprowadzenia większej liczby badań w celu zbadania związku AGA z HRQOL związanego z płcią.
Średni łączny wynik CES-D w metaanalizie wyniósł 14,98, co wskazuje na brak związku między AGA a depresją, stwierdzili naukowcy. Jednak „depresja stanowi tylko część wymiaru emocji” – powiedzieli. „Dlatego wymiar emocji może być osłabiony, nawet jeśli nie zaobserwowano żadnych objawów depresyjnych”.
Zbiorcze wyniki DLQI dla AGA (8,16) były wyższe niż wyniki dla innych chorób skóry, w tym łysienia plackowatego (6,3), kontaktowego zapalenia skóry (7,35) i trądziku pospolitego (7,45), ale niższe niż wyniki dla bielactwa (9,11), pokrzywki (9,8), łuszczycy (10,53) i atopowego zapalenia skóry (11,2). Jak jednak stwierdzono, potrzebne są dodatkowe bezpośrednie badania w celu bezpośredniego porównania HRQOL u pacjentów z różnymi dermatozami.
W badaniu opublikowanym w „JAMA Dermatology” naukowcy przeanalizowali dane 7995 pacjentów z AGA zawarte w 41 badaniach. Obejmowały one 11 narzędzi do oceny HRQOL i 29 narzędzi do oceny psychologicznej. Spośród nich do oceny jakości życia wykorzystano Dermatologiczny Indeks Jakości Życia (DLQI) i specyficzny dla włosów Skindex-29, a do oceny psychologicznej w metaanalizie wykorzystano Skalę Depresji Centrum Badań Epidemiologicznych (CES-D).
W sumie w 27 badaniach zidentyfikowano 18 czynników związanych z HRQOL. Warto zauważyć, że ani stopień utraty włosów oceniany przez lekarzy, ani odpowiedź na leczenie nie były czynnikami wpływającymi na HRQOL.
Łączny wynik DLQI we wszystkich badaniach wyniósł 8,16, a analiza podgrup nie wykazała różnic w HRQOL między mężczyznami a kobietami lub między pacjentami z krajów europejskich i azjatyckich. Jednak pięć badań wykazało znaczące różnice w HRQOL między mężczyznami a kobietami, gdy zastosowano różne narzędzia oceny, co podkreśliło potrzebę przeprowadzenia większej liczby badań w celu zbadania związku AGA z HRQOL związanego z płcią.
Średni łączny wynik CES-D w metaanalizie wyniósł 14,98, co wskazuje na brak związku między AGA a depresją, stwierdzili naukowcy. Jednak „depresja stanowi tylko część wymiaru emocji” – powiedzieli. „Dlatego wymiar emocji może być osłabiony, nawet jeśli nie zaobserwowano żadnych objawów depresyjnych”.
Zbiorcze wyniki DLQI dla AGA (8,16) były wyższe niż wyniki dla innych chorób skóry, w tym łysienia plackowatego (6,3), kontaktowego zapalenia skóry (7,35) i trądziku pospolitego (7,45), ale niższe niż wyniki dla bielactwa (9,11), pokrzywki (9,8), łuszczycy (10,53) i atopowego zapalenia skóry (11,2). Jak jednak stwierdzono, potrzebne są dodatkowe bezpośrednie badania w celu bezpośredniego porównania HRQOL u pacjentów z różnymi dermatozami.
