Miejscowe stosowanie fluorouracylu zapobiega rakowi skóry
Autor: Alicja Kostecka
Data: 09.03.2018
Źródło: Medscape/AK
Rak podstawnokomórkowy (BCC) i rak płaskonabłonkowy (SCC), nazywane rakami keratynocytów (KC), są najczęstszymi nowotworami skóry.Chociaż mniej agresywne niż czerniak złośliwy i rak z komórek Merkla, KC stanowią ponad 75% raków skóry. Czynniki ryzyka KC obejmują fototyp skóry (Fitzpatrick I-II), historię długotrwałego wystawienia na słońcu, oparzenia słoneczne, historię rodzinną KC i immunosupresję.
Fotoprotekcja (odzież ochronna, unikanie szczytowego nasłonecznienia, stosowanie kremów przeciwsłonecznych) pozostaje kamieniem węgielnym prewencji KC. Miejscowe retinoidy, doustne retinoidy w małych dawkach i nikotynamid dają niewielką ochronę przed KC u osób z grupy wysokiego ryzyka. W przeciwieństwie do tego, miejscowa chemioterapia fluorouracylem jest wysoce skuteczna w leczeniu rogowacenia słonecznego (zmian prekursorowych SCC), powierzchownych BCC i SCC,, ale nie ma potwierdzonej roli w zapobieganiu KC .
W celu stwierdzenia, czy miejscowe stosowanie fluorouracylu może zmniejszyć liczbę KC wymagających leczenia chirurgicznego w ciągu 4 lat, badacze zrekrutowali 932 pacjentów (98% mężczyzn, 99% białych, średni wiek, 70 lat). Ochotnicy zostali losowo przydzieleni do stosowania miejscowo kremu fluorouracyl, 5% (n = 468) lub placebo (n = 464) na twarz i uszy, dwa razy dziennie przez 2-4 tygodnie. Pacjenci z podwyższonym ryzykiem KC spowodowanym terapią immunosupresyjną lub zespołami genetycznymi zostali wyłączeni z badania.
W ciągu 4-letniego okresu badania nie doszło do zmniejszenia liczby KC, BCC lub SCC. Nie było również różnicy w czasie od pierwszego KC, BCC lub SCC.W pierwszym roku nie nastąpiła redukcja liczby BCC. W pierwszym roku po leczeniu u mniejszej liczby pacjentów rozwinęły się SCC w grupie fluorouracyl (n = 5; 1%) w porównaniu z placebo (n = 20; 4%). Oznacza to 75% zmniejszenie ryzyka wystąpienia SCC wymagającego operacji, choć tylko w pierwszym roku. Miejscowe leczenie fluorouracylem wiązało się także ze zmniejszeniem liczby wszystkich KC leczonych operacyjnie podczas 4-letniego okresu obserwacji. Fluorouracyl powodował miejscowe skutki uboczne w postaci rumienia, strupów i podrażnień, jednak 87% uczestników badania stwierdziło, że powtórzą to leczenie, jeśli obniży to ryzyko przyszłego KC.
W celu stwierdzenia, czy miejscowe stosowanie fluorouracylu może zmniejszyć liczbę KC wymagających leczenia chirurgicznego w ciągu 4 lat, badacze zrekrutowali 932 pacjentów (98% mężczyzn, 99% białych, średni wiek, 70 lat). Ochotnicy zostali losowo przydzieleni do stosowania miejscowo kremu fluorouracyl, 5% (n = 468) lub placebo (n = 464) na twarz i uszy, dwa razy dziennie przez 2-4 tygodnie. Pacjenci z podwyższonym ryzykiem KC spowodowanym terapią immunosupresyjną lub zespołami genetycznymi zostali wyłączeni z badania.
W ciągu 4-letniego okresu badania nie doszło do zmniejszenia liczby KC, BCC lub SCC. Nie było również różnicy w czasie od pierwszego KC, BCC lub SCC.W pierwszym roku nie nastąpiła redukcja liczby BCC. W pierwszym roku po leczeniu u mniejszej liczby pacjentów rozwinęły się SCC w grupie fluorouracyl (n = 5; 1%) w porównaniu z placebo (n = 20; 4%). Oznacza to 75% zmniejszenie ryzyka wystąpienia SCC wymagającego operacji, choć tylko w pierwszym roku. Miejscowe leczenie fluorouracylem wiązało się także ze zmniejszeniem liczby wszystkich KC leczonych operacyjnie podczas 4-letniego okresu obserwacji. Fluorouracyl powodował miejscowe skutki uboczne w postaci rumienia, strupów i podrażnień, jednak 87% uczestników badania stwierdziło, że powtórzą to leczenie, jeśli obniży to ryzyko przyszłego KC.
