Nemolizumab skuteczny w leczeniu ciężkich postaci atopowego zapalenia skóry

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest najczęstszą chorobą przewlekłą tego narządu, co sprawia, że wymagane jest stałe poszerzanie zakresu dostępnych terapii. Wstępne wyniki dwóch dużych badań wskazują, że obok dupilumabu będzie wkrótce dostępny kolejny bardzo skuteczny lek biologiczny.

Mowa o nemolizumabie, antagoniście podjednostki α receptora interleukiny (IL)-31, który hamuje szlak sygnalizacyjny interleukiny-31. Na łamach prestiżowego The Lancet przedstawiono wyniki dwóch dużych randomizowanych badań - ARCADIA 1 i ARCADIA 2 - po 16 tygodniach.

Przeprowadzono je w 281 klinikach, szpitalach i ośrodkach akademickich w 22 krajach świata. W sumie 1728 pacjentów (w wieku co najmniej 12 lat, towarzyszącym świądem i niewystarczającą odpowiedzią na miejscowe leczenie steroidami) z umiarkowaną do ciężkiej postacią AZS przydzielono losowo w stosunku 2:1 do leczenia nemolizumabem podawanym podskórnie w dawce 30 mg (początkowa dawka nasycająca 60 mg) lub do grupy otrzymującej placebo raz na 4 tygodnie z leczeniem podstawowym (miejscowe kortykosteroidy z lub bez miejscowych inhibitorów kalcyneuryny). W 16. tygodniu oceniono wynik w dwóch zwalidowanych skalach - IGA oraz 75 proc. poprawę w zakresie EASI.

Po około 4 miesiącach istotnie większy odsetek uczestników otrzymujących nemolizumab w skojarzeniu z leczeniem miejscowym uzyskał wynik w skali IGA wynoszący 0 lub 1 (ARCADIA 1 36 proc. w porównaniu z 25 proc, ARCADIA 2 38 proc. w porównaniu z 26proc) i odpowiedź w EASI na poziomie 75 proc. (odpowiednio 44 vs. 29 proc. oraz 42 vs. 30 proc.).

Zaobserwowano dodatkowe, istotne korzyści ze stosowania nemolizumabu w odniesieniu do złagodzenia świądu już w 1. tygodniu i poprawy jakości snu do 16. tygodnia. Profil bezpieczeństwa był podobny w całej populacji badawczej, niezależnie od przynależności do grupy.

Nemolizumab w skojarzeniu z leczeniem miejscowym okazał się skuteczny i wykazał statystycznie i klinicznie istotną poprawę w zakresie stanu zapalnego skóry i nasilenia świądu. Z pewnością będzie stanowił cenne rozszerzenie obecnych terapii, jeśli wyniki dalszych prac nad lekiem dadzą zbieżne rezultaty.