Nietypowy obraz choroby Schamberga – trudności diagnostyczne

Choroby z grupy PPD należą do schorzeń przewlekłych o zazwyczaj łagodnym przebiegu. Wciąż niewyjaśniona etiologia, często trudny do jednoznacznej interpretacji obraz kliniczny oraz konieczność szczególnej czujności diagnostycznej (głównie w zakresie MF) to czynniki, które znacząco wpływają na postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne.

Postępujące plamice barwnikowe (pigmented purpuric dermatoses – PPD, purpura simplex, inflammatory purpura without vasculitis) to heterogenna grupa chorób zapalnych skóry objawiających się licznymi drobnymi wybroczynami (efekt wynaczynienia erytrocytów), brunatnymi, brązowymi lub brązowo-złotymi plamami, ze wzmożoną pigmentacją skóry. Lokalizacja zmian dotyczy najczęściej kończyn dolnych, ale w pewnych odmianach PPD zajęte są również tułów i kończyny górne. W obrazie histopatologicznym schorzenia zwracają uwagę okołokapilarne nacieki z limfocytów, a także subtelne zwyrodnienie wodniczkowe keratynocytów warstwy podstawnej naskórka.

Ze względu na lokalizację, rozmieszczenie i wielkość wykwitów oraz objawy towarzyszące grupę plamic barwnikowych podzielono na 5 typów (tab. 1). Do szczególnie rzadkich podtypów należy plamica Lowenthala (itching purpura of Lowenthal) – klasyfikowana czasami jako wariant choroby Doucasa-Kapetanakisa, jednostronne liniowe zapalenie małych naczyń (unilateral linear capillaritis) oraz ziarniniakowa plamica barwnikowa (granulomatous pigmented purpura).

Poniżej opis przypadku pacjenta z nasilonymi zmianami skórnymi w przebiegu choroby Schamberga.
www.termedia.pl/Nietypowy-obraz-choroby-Schamberga-trudnosci-diagnostyczne,56,36016,1,0.html