Osteopontyna, prolaktyna, selen - czy mogą pomóc w diagnostyce łuszczycy?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 02.06.2015
Źródło: Clin Exp Dermatol. 2015 May 19. doi: 10.1111/ced.12657. Assessment of serum levels of osteopontin, selenium and prolactin in patients with psoriasis compared with healthy controls, and their association with psoriasis severity. Toossi P, Sadat Amini SH,
Wysokie stężenie osteopontyny w surowicy może być czynnikiem użytecznym w prognozowaniu wystąpienia łuszczycy.
W wielu badaniach potwierdzono już związek między występowaniem łuszczycy a zagrożeniem chorobami sercowo-naczyniowymi, mimo że mechanizm tej zależności dalej pozostaje nieznany. Z drugiej strony, u pacjentów ze szczególnie podwyższonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych obserwuje się często występowanie nadekspresji osteopntyny, która z kolei jest zależna m.in. od selenu - pierwiastek ten jest zaangażowany w regulację w dół ekspresji osteopontyny. Jak można więc wyjaśnić te skomplikowane zależności?
Pewną próbę podjęli irańscy lekarze. Wyniki ich badań zostały zaś opublikowane w Clinical and Experimental Dermatology. Autorzy pracy chcieli sprawdzić, jaki jest poziom osteopontyny, selenu oraz prolaktyny u osób z łuszczycą oraz określić związek między badanymi markerami a stanem metabolicznym pacjentów i występującymi u nich chorobami. Do badania zakwalifikowano 40 pacjentów z łuszczycą oraz 40 zdrowych osób odpowiednich im względem wieku i rozkładu płci do grupy kontrolnej. W testach wykazano, że nie występują znaczące różnice między średnim poziomem selenu oraz prolaktyny w obu grupach. Okazało się jednak, że u osób z łuszczycą poziom osteopontyny był znacząco wyższy niż u zdrowych uczestników badania.
Autorzy pracy wnioskują więc, że wysokie stężenie osteopontyny w surowicy może być czynnikiem użytecznym w prognozowaniu wystąpienia łuszczycy. W dalszych analizach wykazano także, że między stężeniem osteopontyny a stężeniem selenu występuje znacząca statystycznie negatywna korelacja u wszystkich uczestników badania.
Pewną próbę podjęli irańscy lekarze. Wyniki ich badań zostały zaś opublikowane w Clinical and Experimental Dermatology. Autorzy pracy chcieli sprawdzić, jaki jest poziom osteopontyny, selenu oraz prolaktyny u osób z łuszczycą oraz określić związek między badanymi markerami a stanem metabolicznym pacjentów i występującymi u nich chorobami. Do badania zakwalifikowano 40 pacjentów z łuszczycą oraz 40 zdrowych osób odpowiednich im względem wieku i rozkładu płci do grupy kontrolnej. W testach wykazano, że nie występują znaczące różnice między średnim poziomem selenu oraz prolaktyny w obu grupach. Okazało się jednak, że u osób z łuszczycą poziom osteopontyny był znacząco wyższy niż u zdrowych uczestników badania.
Autorzy pracy wnioskują więc, że wysokie stężenie osteopontyny w surowicy może być czynnikiem użytecznym w prognozowaniu wystąpienia łuszczycy. W dalszych analizach wykazano także, że między stężeniem osteopontyny a stężeniem selenu występuje znacząca statystycznie negatywna korelacja u wszystkich uczestników badania.
