Pięć kroków w ocenie trądziku
Zdaniem dr Andrei L. Zaenglein profesor dermatologii i pediatrii na Penn State University w Hershey wstępna ocena pacjentów z trądzikiem powinna obejmować pięć szybkich kroków.
Po pierwsze, określenie rodzaju zmian „czy mają zaskórniki, grudki/krosty i guzki?” Po drugie, określenie ilościowej liczby zmian. Po trzecie, określenie zasięgu trądziku „czy ogranicza się do połowy twarzy, do twarzy, pleców, klatki piersiowej i ramion?”. Po czwarte, identyfikacja zmian pozapalnych, takich jak rumień, przebarwienia i blizny. Wreszcie, ogólna ocena ciężkości trądziku, klasyfikowana jako wyraźna, prawie wyraźna, łagodna, umiarkowana lub ciężka.
Według dr Zaengleina leczenie trądziku powinno opierać się na patogenezie stanu skóry i próbie redukcji jak największej liczby czynników chorobotwórczych. Cztery główne czynniki patogenne w trądziku obejmują hiperkeratynizację, zwiększone wytwarzanie sebum, cutibacterium i zapalenie. „To nie jest proces stopniowy; zachodzi wzajemna zależność wszystkich tych czynników” - powiedziała.
„Trądzik jest zapalny, ale w każdym z zabiegów mamy określone czynniki. Retinoidy są ukierunkowane na hiperkeratynizację i stany zapalne, podczas gdy terapie hormonalne oddziałują na zmniejszenie wytwarzania sebum. Środki przeciwdrobnoustrojowe, takie jak nadtlenek benzoilu i antybiotyki zmniejszają trądzik skórny. Dodała, że stan hiperandrogenizmu „może zdecydowanie zwiększyć trądzik” i jest widoczny u pacjentów z zespołem policystycznych jajników (PCOS).
W przypadku pacjentów z łagodnym trądzikiem początkowe leczenie powinno składać się z miejscowego retinoidu i prawie zawsze nadtlenku benzoilu, „chyba że jest to czysta zaskórnicza postać trądziku”, powiedział dr Zaenglein. Jeśli początkowy schemat leczenia nie poprawia łagodnego trądziku pacjenta, leczenie drugiego rzutu polega na zmianie retinoidu i kontynuowaniu leczenia preparatem z nadtlenku benzoilu lub dodaniu żelu dapson, jeśli pacjent odczuwa podrażnienie skóry. Cztery obecnie dostępne retinoidy obejmują adaptalen, tretynoinę, tazaroten i trifaroten. „Normalizują one różnicowanie keratynocytów, zmniejszają proliferację keratynocytów i zmniejszają ekspresję markerów zapalnych” - zauważa dr Zaenglein. „Zapobiegają również powstawaniu blizn. Adaptalen jest uważany za najbardziej tolerowany, podczas gdy tazaroten może mieć przewagę skuteczności. Najważniejsze jest wybranie odpowiedniego retinoidu dla pacjenta na podstawie skuteczności i tolerancji ”. Najnowszy retinoid do stosowania miejscowego, trifaroten 50 mcg/g, jest retinoidem czwartej generacji. Kluczowe badania przeprowadzono u pacjentów w wieku 9 lat i starszych z umiarkowanym trądzikiem twarzy. W przypadku monoterapii odsetek powodzenia wyniósł 36% po 12 tygodniach i 60% po 52 tygodniach. Miejscowy żel dapson (5% i 7,5%) stosuje się głównie u pacjentów z trądzikiem grudkowo-krostkowym. „Mechanizm działania na trądzik nie jest znany, ale przypuszczalnie działa przeciwzapalnie” - powiedziała dr Zaenglein. „Nie wymaga testowania G6PD [dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej]. Zalecany u pacjentów, którzy mają problemy z tolerowaniem jakiegokolwiek miejscowego retinoidu lub jakiegokolwiek nadtlenku benzoilu, ale mają łagodny do umiarkowanego trądzik ”.
Stosowanie antybiotyków obejmuje tetracykliny, doksycyklinę, minocyklinę i sarecyklinę. U pacjentów, którzy nie chcą przyjmować doustnego antybiotyku, rozważa się stosowanie minocykliny w postaci 4% pianki, która była badana w trądziku od umiarkowanego do ciężkiego u pacjentów w wieku 9 lat i starszych.
Według dr Zaengleina leczenie trądziku powinno opierać się na patogenezie stanu skóry i próbie redukcji jak największej liczby czynników chorobotwórczych. Cztery główne czynniki patogenne w trądziku obejmują hiperkeratynizację, zwiększone wytwarzanie sebum, cutibacterium i zapalenie. „To nie jest proces stopniowy; zachodzi wzajemna zależność wszystkich tych czynników” - powiedziała.
„Trądzik jest zapalny, ale w każdym z zabiegów mamy określone czynniki. Retinoidy są ukierunkowane na hiperkeratynizację i stany zapalne, podczas gdy terapie hormonalne oddziałują na zmniejszenie wytwarzania sebum. Środki przeciwdrobnoustrojowe, takie jak nadtlenek benzoilu i antybiotyki zmniejszają trądzik skórny. Dodała, że stan hiperandrogenizmu „może zdecydowanie zwiększyć trądzik” i jest widoczny u pacjentów z zespołem policystycznych jajników (PCOS).
W przypadku pacjentów z łagodnym trądzikiem początkowe leczenie powinno składać się z miejscowego retinoidu i prawie zawsze nadtlenku benzoilu, „chyba że jest to czysta zaskórnicza postać trądziku”, powiedział dr Zaenglein. Jeśli początkowy schemat leczenia nie poprawia łagodnego trądziku pacjenta, leczenie drugiego rzutu polega na zmianie retinoidu i kontynuowaniu leczenia preparatem z nadtlenku benzoilu lub dodaniu żelu dapson, jeśli pacjent odczuwa podrażnienie skóry. Cztery obecnie dostępne retinoidy obejmują adaptalen, tretynoinę, tazaroten i trifaroten. „Normalizują one różnicowanie keratynocytów, zmniejszają proliferację keratynocytów i zmniejszają ekspresję markerów zapalnych” - zauważa dr Zaenglein. „Zapobiegają również powstawaniu blizn. Adaptalen jest uważany za najbardziej tolerowany, podczas gdy tazaroten może mieć przewagę skuteczności. Najważniejsze jest wybranie odpowiedniego retinoidu dla pacjenta na podstawie skuteczności i tolerancji ”. Najnowszy retinoid do stosowania miejscowego, trifaroten 50 mcg/g, jest retinoidem czwartej generacji. Kluczowe badania przeprowadzono u pacjentów w wieku 9 lat i starszych z umiarkowanym trądzikiem twarzy. W przypadku monoterapii odsetek powodzenia wyniósł 36% po 12 tygodniach i 60% po 52 tygodniach. Miejscowy żel dapson (5% i 7,5%) stosuje się głównie u pacjentów z trądzikiem grudkowo-krostkowym. „Mechanizm działania na trądzik nie jest znany, ale przypuszczalnie działa przeciwzapalnie” - powiedziała dr Zaenglein. „Nie wymaga testowania G6PD [dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej]. Zalecany u pacjentów, którzy mają problemy z tolerowaniem jakiegokolwiek miejscowego retinoidu lub jakiegokolwiek nadtlenku benzoilu, ale mają łagodny do umiarkowanego trądzik ”.
Stosowanie antybiotyków obejmuje tetracykliny, doksycyklinę, minocyklinę i sarecyklinę. U pacjentów, którzy nie chcą przyjmować doustnego antybiotyku, rozważa się stosowanie minocykliny w postaci 4% pianki, która była badana w trądziku od umiarkowanego do ciężkiego u pacjentów w wieku 9 lat i starszych.
