Próby samobójcze u pacjentów leczonych izotretynoiną

Wydaje się, że pacjenci leczenie izotretynoiną bardzo rzadko podejmują się prób samobójczych. Co ważne, czynniki ryzyka są często obecne już w momencie rozpoczęcia terapii.

Związek pomiędzy stosowaniem izotretynoiny, a zachowaniami samobójczymi jest kontrowersyjny. Na łamach Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology ukazał się retrospektywny opis pacjentów którzy dokonali próby samobójczej będąc leczeni izotretynoiną.

Dane pochodziły z francuskiego systemu publicznych ubezpieczeń zdrowotnych. Pacjentów, którzy dokonali próby samobójcze podczas leczenia izotretynoiną porównano do pacjentów, którzy również stosowali w tym okresie izotretynoinę, nie dokonali próby samobójczej, a byli dopasowanie pod względem wieku i płci. Spośród ponad 328 tys pacjentów leczonych izotretynoiną w latach 2010-2014, 184 było hospitalizowanych z powodu próby samobójczej. Co ważne, połowa z tych pacjentów miała zaburzenia psychiatryczne w momencie rozpoczęcia leczenia. W analizie wieloczynnikowej historia zaburzeń psychicznych (OR=18,21; 95% CI: 9,96-33,30) oraz zaburzenia lękowe w przeszłości (OR=4,78; 95% CI: 2,44-9,33) były niezależnymi czynnikami ryzyka popełnienia próby samobójczej.

CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), OR – Odds Ratio (pl. iloraz szans)