Rak podstawnokomórkowy skóry - terapia fotodynamiczna czy miejscowo stosowany imikwimod?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 13.08.2014
Źródło: Br J Dermatol. 2014 Jul 26. doi: 10.1111/bjd.13299. [Epub ahead of print] Photodynamic therapy versus topical imiquimod for treatment of superficial basal cell carcinoma: a subgroup analysis within a non-inferiority randomised controlled trial. Roozeboom
Wyniki najnowszych badań sugerują, że miejscowo stosowany imiwkimod powinien być metodą z wyboru w leczeniu powierzchownego raka podstawnokomórkowego skóry. W niektórych przypadkach jednak bardziej skuteczną metodą ma być terapia fotodynamiczna.
Wyniki ostatnich badań wskazują, że imikwimod może okazać się bardziej skutecznym środkiem w leczeniu powierzchownego raka podstawnokomórkowego skóry niż terapia fotodynamiczna z wykorzystaniem aminolewulinianu metylu (MAL-PDT) .
Na łamach British Journal of Dermatology zostały przedstawione wyniki leczenia tej podgrupy pacjentów obiema metodami. Przeanalizowane dane pochodziły z wieloośrodkowego, randomizowanego badania porównującego skuteczność MAL-PDT, imikwimodu oraz fluorouracylu. Jako skuteczne leczenie uznawano brak nawrotu nowotworu w ciągu 12-miesięcznego okresu follow-up. Analizy wykonano w specjalnych podgrupach, w zależności od płci, wieku oraz lokalizacji i wielkości zmiany nowotworowej. Wśród badanych osób u 202 zastosowano terapię fotodynamiczną a 198 chorych otrzymywało imikwimood. Wyższa o ok. 20% skuteczność imikwimodu była obserwowana wśród kobiet, z powierzchownym rakiem podstawnokomórkowym skóry, zlokalizowanym na tułowiu. Imikwimod miał być natomiast mniej skuteczny u osób starszych ze zmianami zlokalizowanymi na kończynach dolnych.
Wyniki tego badania wskazują, że miejscowo stosowany imikwimod pozostaje metodą z wyboru w przypadku powierzchownego raka podstawnokomórkowego skóry. Warto jednak zwrócić uwagę, że u starszych osób ze zmianami umiejscowionymi na kończynach dolnych lepszą metodą okazała się terapia fotodynamiczna.
Na łamach British Journal of Dermatology zostały przedstawione wyniki leczenia tej podgrupy pacjentów obiema metodami. Przeanalizowane dane pochodziły z wieloośrodkowego, randomizowanego badania porównującego skuteczność MAL-PDT, imikwimodu oraz fluorouracylu. Jako skuteczne leczenie uznawano brak nawrotu nowotworu w ciągu 12-miesięcznego okresu follow-up. Analizy wykonano w specjalnych podgrupach, w zależności od płci, wieku oraz lokalizacji i wielkości zmiany nowotworowej. Wśród badanych osób u 202 zastosowano terapię fotodynamiczną a 198 chorych otrzymywało imikwimood. Wyższa o ok. 20% skuteczność imikwimodu była obserwowana wśród kobiet, z powierzchownym rakiem podstawnokomórkowym skóry, zlokalizowanym na tułowiu. Imikwimod miał być natomiast mniej skuteczny u osób starszych ze zmianami zlokalizowanymi na kończynach dolnych.
Wyniki tego badania wskazują, że miejscowo stosowany imikwimod pozostaje metodą z wyboru w przypadku powierzchownego raka podstawnokomórkowego skóry. Warto jednak zwrócić uwagę, że u starszych osób ze zmianami umiejscowionymi na kończynach dolnych lepszą metodą okazała się terapia fotodynamiczna.
