123RF
Rytuksymab jako lek indukcyjny w transplantacji nerki u dzieci
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 14.06.2022
Źródło: Bernard J, Sellier-Leclerc A-L, Demède D, Chamouard V, Ranchin B, Bacchetta J Rituximab as induction therapy in pediatric kidney transplantation: A single-center experience in four patients Pediatr Transplant. 2022 Jun 2;e14329. doi: 10.1111/petr.14329
| Tagi: | rytuksymab |
Pozytywne efekty pozwalają na zastosowanie rytuksymabu jako terapii indukcyjnej zapobiegającej replikacji wirusa EBV i jego powikłaniom w przypadku dodatniego miana wirusa przed przeszczepieniem nerki.
Rytuksymab jest przeciwciałem monoklonalnym, chimerowym, ludzko-mysim, uzyskanym metodami inżynierii genetycznej. Jest to glikozylowana immunoglobulina, zawierająca ludzkie sekwencje stałe IgG1 oraz mysie sekwencje zmienne, złożone z łańcuchów lekkich i ciężkich. Wybiórczo łączy się antygenem przezbłonowym CD20, występującym zarówno na powierzchni prawidłowych, jak i nowotworowo zmienionych limfocytów B.
Rytuksymab powoduje śmierć komórek zawierających antygen CD20 i jest zwykle stosowany w terapii chłoniaka.
Jednak pozytywne efekty stosowania rytuksymabu w terapii potransplantacyjnego zespołu limfoproliferacyjnego EBV-zależnego i zespołu nerczycowego u dzieci skłoniły zespół klinicystów francuskich z Hospices Civils de Lyon do zbadania jego zastosowania jako terapii indukcyjnej w pediatrycznym przeszczepieniu nerki.
Rytuksymab zastosowano u czworga dzieci (dwóch chłopców i dwóch dziewczynek) jako lek indukcyjny w dniu przeprowadzenia przeszczepu. Wszystkie przeszczepy pochodziły od zmarłych dawców. Przyczyną zastosowania leku było dodatnie miano wirusa EBV (wirus Epsteina-Barr) przed przeszczepieniem nerki. Po przeszczepie z zastosowaniem tego leku miano wirusa pozostawało niewykrywalne przez pierwsze 6 miesięcy po zabiegu, a następnie pozostawało poniżej progu 4,5 log.
Po okresie obserwacji, którego mediana wyniosła 2,3 roku, żaden z pacjentów nie wykazywał odrzucenia ani przeciwciał de novo swoistych dla dawcy; szybkość filtracji kłębuszkowej utrzymywała się powyżej 70 ml/min/1,73 m2. Nie zaobserwowano także zaburzeń limfoproliferacyjnych po przeszczepie.
Jak wskazują francuscy klinicyści, mimo niewielkiej liczby przypadków pozytywne efekty wszystkich terapii pozwalają na zastosowanie rytuksymabu jako terapii indukcyjnej zapobiegającej replikacji wirusa EBV i jego powikłaniom w przypadku dodatniego miana wirusa przed przeszczepieniem nerki.
Opracowanie: Marek Meissner
Rytuksymab powoduje śmierć komórek zawierających antygen CD20 i jest zwykle stosowany w terapii chłoniaka.
Jednak pozytywne efekty stosowania rytuksymabu w terapii potransplantacyjnego zespołu limfoproliferacyjnego EBV-zależnego i zespołu nerczycowego u dzieci skłoniły zespół klinicystów francuskich z Hospices Civils de Lyon do zbadania jego zastosowania jako terapii indukcyjnej w pediatrycznym przeszczepieniu nerki.
Rytuksymab zastosowano u czworga dzieci (dwóch chłopców i dwóch dziewczynek) jako lek indukcyjny w dniu przeprowadzenia przeszczepu. Wszystkie przeszczepy pochodziły od zmarłych dawców. Przyczyną zastosowania leku było dodatnie miano wirusa EBV (wirus Epsteina-Barr) przed przeszczepieniem nerki. Po przeszczepie z zastosowaniem tego leku miano wirusa pozostawało niewykrywalne przez pierwsze 6 miesięcy po zabiegu, a następnie pozostawało poniżej progu 4,5 log.
Po okresie obserwacji, którego mediana wyniosła 2,3 roku, żaden z pacjentów nie wykazywał odrzucenia ani przeciwciał de novo swoistych dla dawcy; szybkość filtracji kłębuszkowej utrzymywała się powyżej 70 ml/min/1,73 m2. Nie zaobserwowano także zaburzeń limfoproliferacyjnych po przeszczepie.
Jak wskazują francuscy klinicyści, mimo niewielkiej liczby przypadków pozytywne efekty wszystkich terapii pozwalają na zastosowanie rytuksymabu jako terapii indukcyjnej zapobiegającej replikacji wirusa EBV i jego powikłaniom w przypadku dodatniego miana wirusa przed przeszczepieniem nerki.
Opracowanie: Marek Meissner
