Ryzyko infekcji podczas leczenia biologicznego łuszczycy – które leki są bezpieczniejsze?

Leczenie biologiczne łuszczycy może zwiększać ryzyko ciężkich zakażeń. Przy niektórych lekach jest ono wyższe a przy niektórych nieco niższe.

Celem pracy opublikowanej przez JAMA Dermatology było sprawdzenie, które z biologicznych leków stosowanych w łuszczycy wiążą się z wyższym ryzykiem wystąpienia poważnych zakażeń u leczonych osób. W świetle przedstawionych wyników adalimumab oraz infliksimab wiążą się z wyższym ryzykiem w porównaniu do leków podawanych w terapii konwencjonalnej. Natomiast w przypadku ustekinumabu oraz etanerceptu nie wykazano, aby występował znaczący wzrost ryzyka zakażeń.

Badanie, którego wyniki przedstawiono było próbą wieloośrodkową. Do uczestnictwa w niej kwalifikowano dorosłe osoby z łuszczycą leczone tradycyjnymi metodami systemowymi lub lekami biologicznymi. Dane były zbierane od czerwca 2007 do sierpnia 2013. Łącznie przeanalizowano przebieg leczenia u 11 466 chorych osób z łuszczycą (22 311 osobo-lat). Skumulowany odsetek poważnych zakażeń wynosił 1,45 na 100 pacjento-lat (n=323) ogółem, natomiast w przypadku leczenia ustekinumabem był on niższy i wynosił 0,83. Wyższe wartości wskaźniki odnotowano w grupach leczonych etanerceptem, adalimumabem oraz infilksimabem - odpowiednio wynosił on 1,47; 1,97; oraz 2,49 na 100 pacjento-lat. W grupie osób leczonych bez użycia metotreksatu i leków biologicznych wynosił on 1,05 a wśród osób przyjmujących metotreksat bez leków biologicznych - 1,28 na 100 pacjento-lat. Do najczęściej odnotowywanych zakażeń należały zapalenia płuc oraz zapalenia tkanki łącznej. Autorzy pracy wskazują również, że ryzyko infekcji było wyższe w przypadku osób starszych. Do czynników ryzyka mają należeć także: towarzysząca cukrzyca, palenie papierosów oraz występowanie wcześniejszych zakażeń i ekspozycja na infliksimab lub adalimumab.