Skuteczność i bezpieczeństwo propranololu w terapii naczyniaków jamistych u dzieci
Autor: Jacek Szczęsny
Data: 17.07.2013
Źródło: Marqueling AL., Oza V, Frieden IL, Puttgen KB: Propranolol and Infantile Hemangiomas Four Years Later: A Systematic Review. Pediatric Dermatology, 2013, 30(2): 182-191, Opracował: Wojciech Bienias
Przegląd badań z ostatnich 4 lat dotyczących zastosowania propranololu w naczyniakach jamistych u 1264 dzieci wykazał znaczną skuteczność tego leku przy stosunkowo niskiej częstości występowania objawów niepożądanych.
Autorzy dokonali przeglądu literatury (MEDLINE i baza Cochrane) pod kątem skuteczności i bezpieczeństwa stosowania propranololu w naczyniakach jamistych u dzieci.
Analizą objęto publikacje od 12 czerwca 2008 do 15 czerwca 2012 roku, łącznie 41 badań, 1264 pacjentów, z czego 74% płci żeńskiej, a 30% badanych przed terapią propranololem była leczona innymi metodami.
Średnio leczenie propranololem rozpoczynano w wieku 6,6 miesiąca, w średniej dawce 2,1 mg/kg/dobę, a średni okres terapii wyniósł 6,4 miesiąca. Odsetek pacjentów, u których uzyskano odpowiedź (jakakolwiek poprawa) na terapię propranololem, wyniósł 98% (zakres od 82-100%). Co istotne, odsetek odpowiedzi terapeutycznych był podobny w badaniach, w których ocenie poddawano naczyniaki jamiste w tych samych lokalizacjach np. naczyniaki okolicy wokół powiek. Badania, które monitorowały pacjentów również po zakończeniu terapii, wykazały, że do nawrotów zmian dochodziło w 17% przypadków. Odnotowano łącznie 371 efektów niepożądanych u 1189 pacjentów, spośród których do najczęstszych należały: zaburzenia snu (n=136) oraz sinica obwodowa (n=61). Do rzadkości należały poważne objawy niepożądane takie jak hipotensja (n=5), hipoglikemia (n=4) czy bradykardia (n=1).
Podsumowując, przegląd badań dotyczących zastosowania propranololu w naczyniakach jamistych u 1264 dzieci z ostatnich 4 lat wykazał znaczną skuteczność propranololu przy stosunkowo niskiej częstości objawów niepożądanych.
Analizą objęto publikacje od 12 czerwca 2008 do 15 czerwca 2012 roku, łącznie 41 badań, 1264 pacjentów, z czego 74% płci żeńskiej, a 30% badanych przed terapią propranololem była leczona innymi metodami.
Średnio leczenie propranololem rozpoczynano w wieku 6,6 miesiąca, w średniej dawce 2,1 mg/kg/dobę, a średni okres terapii wyniósł 6,4 miesiąca. Odsetek pacjentów, u których uzyskano odpowiedź (jakakolwiek poprawa) na terapię propranololem, wyniósł 98% (zakres od 82-100%). Co istotne, odsetek odpowiedzi terapeutycznych był podobny w badaniach, w których ocenie poddawano naczyniaki jamiste w tych samych lokalizacjach np. naczyniaki okolicy wokół powiek. Badania, które monitorowały pacjentów również po zakończeniu terapii, wykazały, że do nawrotów zmian dochodziło w 17% przypadków. Odnotowano łącznie 371 efektów niepożądanych u 1189 pacjentów, spośród których do najczęstszych należały: zaburzenia snu (n=136) oraz sinica obwodowa (n=61). Do rzadkości należały poważne objawy niepożądane takie jak hipotensja (n=5), hipoglikemia (n=4) czy bradykardia (n=1).
Podsumowując, przegląd badań dotyczących zastosowania propranololu w naczyniakach jamistych u 1264 dzieci z ostatnich 4 lat wykazał znaczną skuteczność propranololu przy stosunkowo niskiej częstości objawów niepożądanych.
