Stanowisko Sekcji Wenerologicznej PTD w sprawie projektu ustawy wprowadzającej zakaz edukacji seksualnej osób, które nie ukończyły 18 lat
Autor: Alicja Kostecka
Data: 25.10.2019
Źródło: PTD
Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego i Zarząd Sekcji Wenerologicznej Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego są zdecydowanie przeciwne uchwaleniu Ustawy wprowadzającej zakaz profesjonalnej edukacji seksualnej skierowanej do osób młodych.
W opinii Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (PTD) i Zarządu Sekcji Wenerologicznej
PTD zapisy Ustawy są szkodliwe społecznie i stoją w sprzeczności ze standardami edukacji seksualnej rekomendowanymi przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Edukacja seksualna jest podstawowym działaniem zmniejszającym zapadalność na choroby przenoszone drogą płciową, co wykazano w wielu badaniach naukowych. Tym samym wejście w życie zapisów Ustawy, może przyczynić się do jeszcze większego wzrostu zachorowań na choroby weneryczne w Polsce. Już w tej chwili powikłania nieleczonej kiły, kiła wrodzona u noworodków, infekcje HIV i inne choroby przenoszone drogą płciową stanowią ogromny problem publicznej ochrony zdrowia. W tym miejscu warto także podkreślić, że wiele chorób wenerycznych (m.in. zakażenia chlamydialne, czy rzeżączka), jeśli nie są odpowiednio diagnozowane i leczone skutkują niepłodnością, co obniża poziom zdrowia reprodukcyjnego.
Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego i Zarząd Sekcji Wenerologicznej Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego jest zdecydowanie przeciwny stawianiu na równi edukacji seksualnej z propagowaniem pedofilii (nowe przepisy mają wejść w skład art. 200b Kodeksu Karnego, który dotyczy propagowania pedofilii). Należy podkreślić, że edukacja seksualna jest jednym z ważnych elementów przeciwdziałania pedofilii.
Projekt ustawy o zmianie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks Karny (zawartej w druku sejmowym nr 3751, zwanej dalej Ustawą) wprowadza penalizację edukacji seksualnej skierowanej wobec dzieci i młodzieży – czyli grup wymagających szczególnie rzetelnej i profesjonalnej wiedzy z zakresu seksualności człowieka.
Do odpowiedzialności karnej mogą zostać pociągnięci także lekarze dermatolodzy wenerolodzy, zajmujący się na co dzień pacjentami (w tym małoletnimi) zakażonymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, jeżeli podejmą się edukacji seksualnej małoletniego pacjenta np. w zakresie zapobiegania chorobom wenerycznym, czy w związku ze stosowanym leczeniem, zalecając konieczność stosowania skutecznej metody antykoncepcji.
Nadrzędnym celem edukacji seksualnej skierowanej do młodych osób jest przekazanie wiedzy, umiejętności oraz postaw, które pozwolą im określić ich własną seksualność i czerpać z niej zarówno zadowolenie w aspekcie fizycznym jak i emocjonalnym. Edukacja seksualna podejmuje problematykę wszystkich aspektów seksualności człowieka w tym przede wszystkim obraz własnego ciała, orientację seksualną, podejmowanie świadomych decyzji dotyczących aktywności seksualnych, komunikacji w relacjach z partnerem, metody kontroli urodzeń, a z punktu widzenia dermatologa i wenerologa także wiedzę o zakażeniach przenoszonych drogą płciową i metodach ich zapobiegania.
Na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat zapadalność na choroby przenoszone drogą płciową w tym przede wszystkim zakażenie HIV i kiłę uległa w Polsce podwojeniu (dane epidemiologiczne Narodowego Instytutu Zdrowia Państwowego Zakładu Higieny). Świadczy to o bardzo niskiej świadomości społecznej w aspekcie metod zapobiegania tym zakażeniom.
PTD zapisy Ustawy są szkodliwe społecznie i stoją w sprzeczności ze standardami edukacji seksualnej rekomendowanymi przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Edukacja seksualna jest podstawowym działaniem zmniejszającym zapadalność na choroby przenoszone drogą płciową, co wykazano w wielu badaniach naukowych. Tym samym wejście w życie zapisów Ustawy, może przyczynić się do jeszcze większego wzrostu zachorowań na choroby weneryczne w Polsce. Już w tej chwili powikłania nieleczonej kiły, kiła wrodzona u noworodków, infekcje HIV i inne choroby przenoszone drogą płciową stanowią ogromny problem publicznej ochrony zdrowia. W tym miejscu warto także podkreślić, że wiele chorób wenerycznych (m.in. zakażenia chlamydialne, czy rzeżączka), jeśli nie są odpowiednio diagnozowane i leczone skutkują niepłodnością, co obniża poziom zdrowia reprodukcyjnego.
Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego i Zarząd Sekcji Wenerologicznej Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego jest zdecydowanie przeciwny stawianiu na równi edukacji seksualnej z propagowaniem pedofilii (nowe przepisy mają wejść w skład art. 200b Kodeksu Karnego, który dotyczy propagowania pedofilii). Należy podkreślić, że edukacja seksualna jest jednym z ważnych elementów przeciwdziałania pedofilii.
Projekt ustawy o zmianie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks Karny (zawartej w druku sejmowym nr 3751, zwanej dalej Ustawą) wprowadza penalizację edukacji seksualnej skierowanej wobec dzieci i młodzieży – czyli grup wymagających szczególnie rzetelnej i profesjonalnej wiedzy z zakresu seksualności człowieka.
Do odpowiedzialności karnej mogą zostać pociągnięci także lekarze dermatolodzy wenerolodzy, zajmujący się na co dzień pacjentami (w tym małoletnimi) zakażonymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, jeżeli podejmą się edukacji seksualnej małoletniego pacjenta np. w zakresie zapobiegania chorobom wenerycznym, czy w związku ze stosowanym leczeniem, zalecając konieczność stosowania skutecznej metody antykoncepcji.
Nadrzędnym celem edukacji seksualnej skierowanej do młodych osób jest przekazanie wiedzy, umiejętności oraz postaw, które pozwolą im określić ich własną seksualność i czerpać z niej zarówno zadowolenie w aspekcie fizycznym jak i emocjonalnym. Edukacja seksualna podejmuje problematykę wszystkich aspektów seksualności człowieka w tym przede wszystkim obraz własnego ciała, orientację seksualną, podejmowanie świadomych decyzji dotyczących aktywności seksualnych, komunikacji w relacjach z partnerem, metody kontroli urodzeń, a z punktu widzenia dermatologa i wenerologa także wiedzę o zakażeniach przenoszonych drogą płciową i metodach ich zapobiegania.
Na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat zapadalność na choroby przenoszone drogą płciową w tym przede wszystkim zakażenie HIV i kiłę uległa w Polsce podwojeniu (dane epidemiologiczne Narodowego Instytutu Zdrowia Państwowego Zakładu Higieny). Świadczy to o bardzo niskiej świadomości społecznej w aspekcie metod zapobiegania tym zakażeniom.
